 |
take_my_hand.moblo.pl
Zmazuję makijaż i robię go na nowo. Stróżki łez rozmazują starannie pomalowane rzęsy tworząc ciemne cienie pod oczami i kolejne rany na duszy. Staram się opanować wz
|
|
 |
|
Zmazuję makijaż i robię go na nowo. Stróżki łez rozmazują starannie pomalowane rzęsy, tworząc ciemne cienie pod oczami i kolejne rany na duszy. Staram się opanować, wziąć się w garść, ale coś mnie zatrzymuje. Coś nie pozwala mi zapomnieć o bólu ukrytym w zakamarkach serca. Coś frustruje mój mózg. Wspomnienia, jeszcze nie tak dawne, nie pozwalają mi na osiągnięcie pełni szczęścia.
|
|
|
|
Boję się. Boję się przyszłości. Tego, co stanie się z przyjaźnią, miłością, czasem dawniej poświęcanym sobie. Boję się zmian, które i tak muszą nadejść. Boję się utraty wszystkiego po kolei, matury, pracy, odpowiedzialności, błędów. Czuję się słaba, gdy myślę o tym, co może się stać. Czuję się słaba z myślą o przyszłości. Tej dalekiej, jak i bliskiej.
|
|
|
|
Bo co mam więcej zrobić? Mogę jedynie trzymać dystans i nie popadać w coraz głębszy strach, że tracę ten cenny skarb z każdym dniem.
|
|
|
|
Czas z Nimi nigdy nie będzie czasem straconym. Czas z tymi chłopakami zawsze będzie tym, czego najbardziej potrzebuję i choć mam ich na co dzień, każdego dnia cieszę się z Ich towarzystwa jeszcze bardziej.
|
|
|
|
Jest we wszystkim lepsza ode mnie. Jest ładniejsza, ma ładniejsze włosy, oczy, usta, cerę. Jest szczuplejsza, ma idealną figurę. Wszyscy powtarzają, że jest to mój klon, że jesteśmy tak strasznie do siebie podobne i chodź jest między nami cztery lata różnicy trudno nas odróżnić. Ale tak na prawdę jesteśmy zupełnie inne. Ona jest śliczna i chuda, a ja jestem jej przeciwieństwem. Nikomu nie przeszkadza to, że się nie uczy, chodź przydałoby jej się trochę zdrowego rozsądku. Zawsze chciałam mieć coś z Niej. Chociażby to pożądanie, gdy przechodzi obok wszystkich tanecznym krokiem.
|
|
|
|
Delikatnie potrząsnął moim ciałem. Obudziłam się wtulona z całych sił w Jego ciało, a paznokcie były wbite w Jego ramiona. Na twarzy wymalowany miałam ból i strach. Ogarnął mi włosy z twarzy i objął, troskliwie całując w czoło. 'Co ci się śniło? Czego tak bardzo się boisz, że śni ci się to drugą noc z rzędu?' Łzy zaczęły moczyć moje policzki spadając na Jego klatkę piersiową. Opowiedziałam mu, co stało się trzy lata temu. Opowiedziałam o nawiedzających mnie regularnie koszmarach, w których widzę tę straszną twarz, czuje silną sylwetkę i przeżywam wszystko od początku. Przejął się. Nie musiałam mu tego mówić, mogłam skłamać i wymyślić coś innego. Ale z biegiem czasu dowiedziałby się o tym. Z czasem koszmarna tajemnica wyszłaby na jaw.
|
|
|
|
Chował mnie przed wzrokiem kumpli, gdy ci komentowali mój wygląd. Szczelnie mnie obejmował i uśmiechał się, by wszyscy mieli świadomość, że należę tylko do Niego, że to On jest tym, którego wybrałam. Chowając twarz w dłoniach, by zakryć rumieniec, który zalał moje policzki wtulałam się w tors ukochanego. Słuchając komplementów dotyczących mojej figury i pupy śmiałam się w głos, a osoba, która miała mnie przy sobie dumnie uniosła głowię, zadarła nos, objęła mocno i z dumą powiedziała, że to wszystko jest Jego i tylko Jego. Rozległy się śmiechy, a ja nadal byłam obiektem ich komentarzy. Zarówno tych głupich, jak i tych przyjemnych.
|
|
|
|
Uwielbiam chodzić z Nim po galeriach, szukać idealnie dopasowanej sukienki, czy dobrze podkreślających figurę spodni. Uwielbiam pytać Go o zdanie i wpatrywać się w Niego, gdy to On robi za modela. Uwielbiam czekać na Niego przy kabinie przymierzalni i niespodziewanie być wciągana do środka po całusa. Uwielbiam wtulać się w Jego klatkę piersiową i przymykać powieki, gdy całuje mnie w czoło. Już zawsze chcę stawać na palcach, by chodźmy na chwilę poczuć smak Jego ust. Nie przeszkadza mi nawet, jak raz na jakiś czas zsunie dłoń na moje pośladki. Wszystko układa się pomyślnie. I z dnia na dzień chcę o więcej.
|
|
|
|
Krzyk wypełnił moją duszę, później mózg, a na końcu gardło. Rozległ się po pustym, nocnym miasteczku. Krzyczałam wniebogłosy, wyrzucałam z siebie żal i kierowałam go w Jego stronę. On stał odrętwiały, zaskoczony. Wpatrywał się we mnie z wielkim bólem. Nie dałam za wygraną. Jestem młoda, słaba, ale walka to mój cel. Nie dam sobą pomiatać!
|
|
|
|
Przebierając to niemowlę, trzymając je na rękach, usypiając i dbając o nie wyobraziłam sobie siebie za kilka lat. Wyobraziłam sobie, jak stoję w białej, cudownej sukni przed ołtarzem, trzymając Cię za rękę, goście życzą Nam szczęścia, a My uśmiechamy się w euforii. Później widzę siebie z nowym wcieleniem, z nowym życiem, które rozwija się pod moim sercem. Chodzę zadowolona z okrągłym brzuchem, a zanim położę się spać, Ty całujesz go z pełną miłością. Wyobraziłam sobie swoje dziecko. Piękne, drobne, kruche. Owoc naszej miłości. Z zamyśleń wyrwał mnie głos towarzyszy 'będziesz dobrą mamą'. Byłeś ze mnie dumny, a ja z umiłowaniem wpatrywałam się w maleństwo śpiące w moich ramionach.
|
|
|
|
-Dlaczego jesteś tak zdenerwowana?
-Wcale nie jestem. Wydaje Wam się.-i uśmiechnęłam się sztucznie. Chłopak chwycił mnie za dłoń i próbował dowiedzieć się, co wywołało u mnie taką zmianę zachowania. Uparcie brnęłam w swoją wersję, że wszystko jest okey. Bo co miałam powiedzieć? Że wchodząc do łazienki spotkało mnie niemiłe przywitanie. Że dwóch wysokich, zbudowanych i pijanych mężczyzn przyparło mnie do ściany i dobierało się do mnie? Na prawdę, miałam powiedzieć im takie coś? Żebym wyszła na słabą i małą istotę, która nie radzi sobie z innymi? Nie! Takich rzeczy się nie rozpowiada!
|
|
|
|
Kiedy bardzo bliska mi osoba poszła do baru po piwo przesiadł się na Jego miejsce. Serce straciło swoje spokojne, rytmiczne bicie. Przyspieszyło. Położył dłoń na moim udzie i gładził je. Mój oddech był niespokojny. Patrzyłam na Niego z zapytaniem, a On? On uśmiechał się tak łobuzersko jak zawsze. W taki sposób, w jaki uwodził każdą kobietę. Zsunęłam stanowczo Jego dłoń z mojej nogi, ale uparcie siłował się ze mną. Toczyliśmy zwykłą rozmowę. Ale dla mnie było to przywrócenie wspomnień o Jego ustach, dotyku, stanowczości. Chciałam wstać. Przytrzymał mnie i wtulił się mocno w moją pierś ściskając coraz mocniej. Wyszeptał mi do ucha 'Dlaczego nie chcesz być moja? Dlaczego już na Ciebie nie działam tak, jak wcześniej?' Wyrwałam się z Jego objęć i wyszłam. 'Przecież nadal tak na mnie działasz. Ale nie dam ci tej satysfakcji.'- pomyślałam.
|
|
|
|
Dodaj komentarz