 |
hotczoklet.moblo.pl
i nie musimy wychodzić na długie spacery oglądać zachodów słońca czy tańczyć w deszczu. wystarczy że oglądając razem mecz drzemy się wspólnie na tych idiotów albo gr
|
|
 |
|
i nie musimy wychodzić na długie spacery, oglądać zachodów słońca czy tańczyć w deszczu. wystarczy, że oglądając razem mecz drzemy się wspólnie na tych idiotów albo grając w grę bije mnie poduszką, bo zaraz będę miała ten sam level co on. to wystarczy.
|
|
|
|
gdy budzę się rano i otwieram oczy, moje spojrzenie napotyka ciebie. leżysz przykryty kołdrą do pasa, bez koszulki, z pięknym uśmiechem na ustach i niesamowitym błyskiem w oku. wyglądasz jak Adonis, mój osobisty, na własność. i nie chodzi tu o to, że możesz rozmawiać tylko ze mną, czy tylko ze mną się spotykać. możesz wyjść gdzie, kiedy i z kim chcesz, możesz rozmawiać, żartować i kokietować z kim chcesz. możesz nie odbierać telefonu, nie odpisywać na smsy, po prostu wyłączyć komórkę. możesz wszystko. a ja jestem cholernie pewna, że nie polecisz na pierwszą lepszą w miniówce, że nie skoczysz w bok nawet z modelką, że nigdy mnie nie okłamiesz, nigdy nie powiesz na mnie złego słowa i nigdy nie podniesiesz na mnie ręki. ja po prostu wiem, że twoje serduszko bije tylko dla mnie. i w takie właśnie poranki. gdy wyglądasz jak młody bóg, a ja jak siedem nieszczęść, gdy mówisz mi, że jesteś śliczna czy słodka, kiedy mówisz mi że mnie kochasz, tylko mnie w tym utwierdzają.
|
|
|
|
znów przyszłaś do mnie we śnie. wypowiedziałaś tylko kilka słów, a ja obudziłam się zlana potem, ze łzami w oczach, krzycząc 'nie' jakby śnił mi się najgorszy z możliwych horrorów. i tego samego dnia otarłam się o śmierć.. miałam być teraz tam z tobą, ale mi się udało. dziękuję, Karola.
|
|
|
|
możesz być romantykiem i tańczyć ze mną w deszczu, możesz być skurwysynem i w kółko krzyczeć, możesz być aż za nadto spokojny i na moją złość odpowiadać szeptem, możesz być złośliwy i mnie denerwować, możesz być wiecznie zmęczony i w kółko spać, możesz być spragniony i zrywać ze mnie bieliznę, a ja wciąż będę cię kochać.
|
|
|
|
mam na sobie wielką koszulkę i skarpetki podciągnięte aż po kolana, okulary na zaczerwienionym nosie, rozczochrane loki zakrywają mi pół twarzy, tęsknota pcha łzy do oczu, opieram się o milion poduszek, które zawsze leża na moim łóżku, opatulona w koc, oglądam ukochany serial i trzymam kubek z gorącą herbatą tak jakby był ostatnim ratunkiem. znowu to robię, znowu się wyłączam, przestaje zwracać uwagę na wszystko w okół. znowu słyszę tą piosenkę, chociaż wiem, że nikt inny jej nie słyszy. czuję cię obok siebie. chyba cię widzę, siedzisz i coś mówisz. tak bardzo chce zrozumieć co, ale piosenka gra jeszcze głośniej. nagle dostaję smsa, obraz znika, nie słyszę już melodii tylko serial. 'jutro będę w polsce. dobranoc. kocham cię.' - tyle wystarczyło, żebym zaczęła skakać ze szczęścia. niby tak niewiele, a jednak.
|
|
|
|
czasami się rozpadam, rozłamuję na malutkie kawałeczki.. te dni, które zdają się nie mieć końca tak cholernie bolą. boli mnie serce, żyły pieką, coś kuje w płucach, oczy wysychają, skóra jest szorstka, usta są spierzchnięte, głos się załamuję. wszytko jest złe, brzydkie czy chłodne, pozbawione uczuć. chce krzyczeć, ale głos uwiązł mi gdzieś w gardle. wróć. już. teraz. do mnie. dla mnie. z miłości. z przywiązania. bez powodu. bądź.
|
|
|
|
setki planów, tysiące myśli, miliony nadziei i tylko jedno marzenie. ty. wszystko jest związane z tobą. marzę o tym by z tobą zamieszkać, by co rano pić wspólnie szybką kawę, żegnać się delikatnymi buziakami, witać się żarliwymi pocałunkami, jeść wspólnie obiad opowiadając sobie co się działo w pracy czy szkole, oglądać razem telewizje, wspólnie sprzątać, śmiać się i płakać, być obok siebie, gdy nic nie wychodzi, razem cieszyć się życiem, lądować wspólnie w łóżku z wielkimi uśmiechami na twarzach, poznawać nowe rzeczy, odwiedzać ciekawe miejsca, razem kolekcjonować wspólne wspomnienia, kochać się ze sobą w najdziwniejszych miejscach, wyznawać sobie miłość w nietypowych okolicznościach, mieć dzieci i wnuki, mieć wspólną rodzinę, wspólnych znajomych, razem się zestarzeć i w końcu razem umrzeć.. jesteś moim marzeniem. tylko ty je możesz spełnić.
|
|
|
|
nie mam długich, miękkich blond włosów czy rudej burzy loków. nie mam chudych nóg ani płaskiego brzucha. nie mam wielkich oczu czy super długich rzęs. nie mam dużych, pełnych ust czy słodkich dołeczków w policzkach. jestem sobą. i dzięki tobie czuję się piękna. na zewnątrz i w środku.
|
|
|
|
te długie dni bez ciebie są udręką, wiesz skarbie ? tak bardzo mi ciebie brakuję, że mój mózg już chyba wariuję. gdzie nie pójdę, każde miejsce kojarzy mi się z tobą. patrze na zwykły stół od ping ponga przy którym się poznaliśmy i nagle widzę na nim ciebie. wiem, że to nie możliwe, ale tak bardzo chce wierzyć, że tam jesteś, że na chwile przystaje i przyglądam się dokładnie, po kilku sekundach obraz się rozmywa i w końcu znika całkowicie. przechodzę obok ławki na której często siedzimy i widzę na niej nas razem, siedzimy naburmuszeni i każde patrzy w inną stronę, uśmiecham się na to wspomnienie, bo po chwili się godzimy. siadam na łóżku w swoim pokoju i mam wrażenie, że czegoś brakuję, że o czymś zapomniałam. kładę się i odruchowo wyciągam rękę by cię dotknąć, objąć, podrapać po plecach czy zmierzwić ci włosy, wtedy zdaje sobie sprawę, że to ciebie brakuję.. wiesz, jesteś jak niezbędny puzzel bez którego układanka jest niekompletna. jesteś mi potrzebny. potrzebny bym mogła żyć..
|
|
|
|
wybraliśmy się dziś na spacer do parku. szliśmy śmiejąc się, rozmawiając, opowiadając sobie rzeczy ważne i te bez znaczenia, co jakiś czas zapadała cisza byśmy mogli delektować się swoją obecnością, patrzyliśmy sobie w oczy, wyznawaliśmy sobie miłość, dawaliśmy sobie całusy, delikatne jak i te żarliwe, spragnione. doszliśmy do mostku, wyciągnął z kieszeni kłódkę i kazał mi zawiesić. zrobiłam to z wielkim uśmiechem na twarzy. odwróciłam się i wtuliłam w niego by ukryć łzy. jest najwspanialszy na świecie, a ja nie mogę mu nawet obiecać, że będę z nim choćby do końca roku, bo najzwyczajniej w świecie nie wiem czy będzie mi to dane..
|
|
|
|
idąc samotnie chodnikiem, zwiedzając nasze osiedle, poznając je na nowo, mam przed oczami wspomnienia. czasem te lepsze, gdy przechodzę obok karuzeli, na której kiedyś przesiadywaliśmy całe dnie, spoglądając na nasze ławki, widzę całą naszą paczkę, razem, uśmiechniętych, z problemami, które teraz wydają się być błahe, a kiedyś były tymi najgorszymi lub te gorsze, gdy idę w miejsce, do którego zawsze uciekałam, gdy ilość problemów mnie przytłaczała, wystarczyło, że usłyszeli mój szloch w słuchawce telefonu, już wiedzieli gdzie jestem. te kilka najważniejszych osób. może teraz nie spędzamy ze sobą całych dni, może odrobinę dorośliśmy, może to przez to, że poszłam w inną stronę w pewnym momencie naszego życia, ale wciąż jesteśmy dla siebie ważni. wiem, że gdybym potrzebowała pomocy poszliby za mną w ogień. kocham ich mimo wyzwisk, śmiechów i łez. mimo wszystko.
|
|
|
|
Dodaj komentarz