 |
societygirl.moblo.pl
A ty? Jesteś szczęśliwa? To był moment gdy mogłam być szczera. Zapytałeś oczekując zapewne krótkiej odpowiedzi. A ja miałam w sobie dość odwagi aby zacząć... Za
|
|
 |
|
- A ty? Jesteś szczęśliwa?
To był moment, gdy mogłam być szczera. Zapytałeś, oczekując zapewne krótkiej odpowiedzi. A ja miałam w sobie dość odwagi, aby zacząć... Zacząć, Najdroższy. Dopiero potem zrozumiałam to słowo.
- Nie. Wiesz... Studiuję. Dobrze mi idzie. Mam pracę, z której jestem zadowolona. Mam mieszkanie, mam dużo znajomych. Chodzę na imprezy, do kina, żyję normalnie. Ale nie jestem szczęśliwa. Ani trochę. Czuję się pusta. Czuję, że mi czegoś brakuje. Jakby tlenu, chociaż nadal oddycham.
|
|
|
|
Kochany, czy wiesz, co to był za kubek? Przywiozłeś mi go z Anglii. A czy pamiętasz, co na nim pisało? Że kochasz, tęsknisz i wrócisz. Wtedy wróciłeś.
|
|
|
|
Brakowało mi wiedzy. Byłam głodna wiadomości od Ciebie. Chciałam zapytać, jak się czułeś, gdy poszłam. Czy tęskniłeś. Czy chociaż raz zapłakałeś przy moim zdjęciu, tak jak ja płakałam przy Twoim. Czy żałowałeś. Czy nadal żałujesz... Chciałam wiedzieć, czy masz kogoś. Czy jesteś z nią szczęśliwy. Czy ją kochasz. Czy kochasz ją tak, jak kochałeś mnie. Chciałam zapytać też, czy wiesz, co ja do Ciebie czuję. Czy wiesz, jak bardzo Cię pragnę, jak bardzo kocham, jak bardzo za Tobą tęsknię.
|
|
|
|
Odezwałeś się. Twój głos był dla mnie czystą hipnozą. Zimną, niedostępną. Przyciągał mnie tak, jak wszystko, co dotyczyło Twojej osoby. Pomyślałam wtedy, że mogłabym się na Ciebie rzucić. Jak sęp na padlinę, jak kot na bezbronną mysz. Nie wykonałam jednak żadnego ruchu. Kochany, wiesz, o co chciałam Cię zapytać? O to, co robiłeś. Nie ogółem - chciałam wiedzieć, co robiłeś codziennie. Chciałam znać na pamięć każdą chwilę z Twojego życia, bo nie dzieliłam jej z Tobą.
|
|
|
|
Kochany,
nogi miałam jak z waty. Wcześniej nie rozumiałam tego powodzenia, teraz wiem, że jest jak najbardziej możliwe. Ręce trzęsły mi się niesamowicie, powieki drżały, a serce waliło jak młot. Reagowałam tak na Ciebie, Najdroższy. Na Twoją obecność, na Twój widok, na Twój zapach, który czułam. Byłam jak wampir, który podąża za zapachem krwi - ja podążałam za Twoim.
|
|
|
|
Była sobota. Najdroższy... Ten dzień zapamiętam na długo. Zobaczyłam Cię dokładnie w takiej pozycji, w jakiej chwilę wcześniej pojawiłeś się w mojej wyobraźni. Siedziałeś na sofie i z niecierpliwością rozglądałeś się na boki. Nie zauważyłam tylko potężnego ochroniarza, z jakim rzadko się rozstawałeś. Byłeś całkiem sam. Wychudzony, wysoki. Włosy opadały Ci na ramiona, niesforne kosmyki na policzki. Odsunąłeś je i podniosłeś wzrok.
Zobaczyłeś mnie. Odniosłam wrażenie, że patrzysz tylko na mnie, lekceważąc obecność Toma obok. Patrzyłeś, analizowałeś mnie, może nawet pytałeś siebie, co tu, do cholery, robię. Byłam za daleko, by Ci powiedzieć, że jestem tu, bo Cię kocham.
|
|
|
|
Poprawiłam granatowy płaszcz i zacisnęłam na szyi przewiewną chustę, jak przestępca, który szykuje się do popełnienia samobójstwa. Gdy dotarliśmy do głównych drzwi, odniosłam wrażenie, że apaszka coraz mocniej uciska mi szyję. Zaczęłam oddychać szybciej, próbując jednocześnie zachować spokój.
|
|
|
|
Kochany,
nie wyobrażasz sobie, co wtedy poczułam. Spojrzałam na sufit, chcąc rozwalić ściany i wyjrzeć na niebo. Zdawało mi się, że mój wzrok to potrafi. Patrzyłam jednak na biel i myślałam tylko o tym, że gdzieś tam, gdzieś nade mną, lecisz Ty. Za kilkadziesiąt minut będziesz w tym samym mieście, co ja. Miałam wrażenie, że Cię dotykam. Dawno nie byłeś tak blisko mnie.
|
|
|
|
- Rozumiem. Kochasz mojego brata, który przez kilka lat nie dawał znaku życia. Rozmawiałaś z nim, więc wiesz, że nie chce się z tobą spotkać. Jakich jeszcze dowodów potrzebujesz, żeby wreszcie o nim zapomnieć? Było, minęło! Marnujesz sobie życie przez tego idiotę.
|
|
|
|
"Dla kobiety, z którą chcę spędzić resztę życia. Dla kobiety, z którą spędzę resztę życia. Twój".
|
|
|
|
Minął miesiąc, odkąd odważyłam się do Ciebie zatelefonować. Zaczął się październik. Zimny, chłodny październik.
|
|
|
|
Długo wspominałam tą rozmowę. Usłyszałam Twój głos po takim czasie... Wszystko wróciło. Faktycznie, kochałam Cię bardziej. Coraz widoczniej zakreślałeś znak niewidzialnym markerem w moim, i tak już popisanym, sercu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz