 |
bittersweet_thoughts.moblo.pl
Po raz kolejny dałam się nabrać. Zaufałam uwierzyłam i zostałam oszukana. W pewnym monecie przestałam liczyć ile razy zawiódł mnie inny człowiek było tego za dużo. Ws
|
|
 |
|
Po raz kolejny dałam się nabrać. Zaufałam, uwierzyłam i zostałam oszukana. W pewnym monecie przestałam liczyć ile razy zawiódł mnie inny człowiek - było tego za dużo. Wszystko, co powiedziałam zostało użyte przeciwko mnie. A co usłyszałam jako prymitywne wytłumaczenie na usunięcie poczucia winy w cień? "Takie jest życie, kochanie". Wielkie dzięki za informacje. Dobrze, że mnie uświadomiłaś. Problem w tym, że tak się składa iż przekonałam się o tym na własnej skórze miliard razy, a Ty nie masz pojęcia nawet o połowie z nich.
|
|
|
|
Poszła do łazienki, odkręciła wodę w kranie, żeby osoby znajdujące się w sąsiadującym pokoju nic nie słyszały, usiadła na podłodze i zaczęła płakać. Szlochała nad swoją bezsilnością. Tak bardzo potrzebowała coś zmienić w swoim życiu, chciała mieć kogoś, w kogo mogłaby przelać tą całą nagromadzoną w sobie miłość. Nie miała już siły udawać, że jest dobrze, nie miała siły codziennie nakładać uśmiechniętej maski na twarz. Nie miała już dłużej sił na 'trzymanie się w kupie' i powtarzanie sobie wciąż: 'Jakoś to będzie. Wytrzymaj. W końcu po każdej burzy wychodzi słońce'. Jej słońce od dłuższego czasu nie wschodziło. Ona doszła do wniosku, że po prostu zgasło.
|
|
|
|
Czasem zastanawiam się co by było gdyby.. Za często wracam myślami do przeszłości - to moja największa wada. Analizuję z pedantyczną dokładnością każdy szczegół, gest, spojrzenie czy słowo, które zapadło mi w pamięć. Studiuję swoje zachowania i karcę się w myślach za wrodzoną pochopność i idiotyczne reakcje. Wymyślam, jak potoczyłoby się całe moje życie, gdybym postąpiła inaczej, podjęła tą słuszną decyzję. Lubię rozmyślać nad różnymi możliwościami, wyjściami. Myślę wtedy, że oddałabym wszystko za możliwość cofnięcia czasu. Problem tkwi w tym, że jest to niemożliwe...
|
|
|
|
Czuję się taka.. taka pusta. Mam wrażenie, że moje wnętrze stanowi próżnia. Nie mam nic do zaoferowania innym. Często jestem wyprana z wszelakich uczuć, jakby zawieszona w przestrzeni, odrętwiała. Czasem schodzę na ziemię, do ludzkich spraw i zmartwień, ale zaraz potem wracam do swej osobistej nicości i pogrążam się w niej.
|
|
|
|
Sama nie wiem co począć. Impas, cóż poradzić. Czy nie próbowałam wyjść z tej sytuacji? Oczywiście. I co? Tradycyjnie, skończyło się jak zawsze - wyczerpałam nagromadzone siły i poddałam się. Przecież nie będę ciągle czekać na cud kiedy wiem, że on nigdy nie nadejdzie...
|
|
|
|
"Jesteś silna, dasz radę!" - powtarza mi ciągle osoba, która jako jedna z nielicznych na prawdę we mnie wierzy. Lecz, czy to prawda? Jak długo jeszcze wytrzymam? Czy nie wystarczy już tych życiowych porażek, potknięć, ślepych zaułków i obłudy? Pragnę tylko odrobiny szczęścia. Myślę, że to nie jest zbyt dużo - nie proszę o cuda. Jednak dobre dni nie nadchodzą. I nie wiem czy kiedykolwiek nadejdą. Może po prostu samotność i bycie nieszczęśliwą jest mi przeznaczone...
|
|
|
|
Wciąż szepcesz mi do ucha, że będzie dobrze, dajesz siłę, by iść dalej, powstrzymujesz przed rzuceniem się pod rozpędzony samochód i każesz mi wierzyć, że kiedyś będę szczęśliwa. Droga Nadziejo, bo o Tobie tu mowa, jesteś zwykłą szmatą i nienawidzę cię z całego serca. Lecz czy potrafiłabym bez ciebie przetrwać choć jeden dzień?
|
|
|
|
Mam dość tego miejsca. Mam dość wszystkich zakłamany, zgryźliwych, narcystycznych i plastikowych ludzi. Dość toksycznej rzeczywistości i przyjaciół na niby. Duszę się tu. Czuję się, jakbym została zamknięta w klatce, bez dopływu powietrza. Powoli uchodzi ze mnie cała radość, którą nagromadziłam przez ostatnie miesiące a jej miejsce znów zajmuje smutek, przygnębienie i złość. Tak, przepełnia mnie ogromna złość. Na siebie, na tych, którzy kiedyś byli dla mnie tacy ważni... Czuję, że niedługo wybuchnę i rozpęta się nieuchronna wojna. Wojna, która powinna była wybuchnąć dawno temu. Chciałabym zniknąć, rozpłynąć się jak dym papierosowy.. Pragnę tylko uciec stąd...
|
|
|
|
Nie mam już siły udawać, że wszystko jest w porządku. Bo nie jest.. Bo wszystko nadaje się do wyrzucenia. Wszystkie marzenia, plany wylądowały w koszu na śmieci. Owszem, nie było idealnie, ale dało się wytrzymać. Teraz? Teraz nie mogę znieść tej całej maskarady. Wysiadam, sorry, to nie dla mnie. Znajdźcie sobie inną naiwną, którą będziecie wykorzystywać. Ja wysiadam...
|
|
|
|
May the wind always be at your back and the sun upon your face. And may the wings of destiny carry you aloft to dance with the stars. /Blow
|
|
|
|
Czasami mam ochotę rozszarpać cię na kawałki, ale potem sobie uzmysławiam, że nie dałoby się ciebie posklejać z powrotem.
|
|
|
|
Miłość jest jak ciężka choroba - do wyleczenia się z niej potrzeba odpowiedniej terapii lub dobrych leków.
|
|
|
|
Dodaj komentarz