 |
bittersweet_thoughts.moblo.pl
Zrozumiałam że jesteś dupkiem dopiero wtedy kiedy zobaczyłam Was w Naszym parku obściskujących się na Naszej ławce. Pamiętam pierwszy wieczór spędzony w tymże parku. Z
|
|
 |
|
Zrozumiałam, że jesteś dupkiem dopiero wtedy, kiedy zobaczyłam Was w Naszym parku, obściskujących się na Naszej ławce. Pamiętam pierwszy wieczór spędzony w tymże parku. Zmierzchało, słońce kończyło swą całodzienną wędrówkę, ustępując posłusznie miejsce srebrzystemu księżycowi, a my, nie przejmując się otaczającym światem, siedzieliśmy wtuleni i wyczekiwaliśmy, aż pojawią się pierwsze gwiazdy. Pocałowałeś mnie wtedy pierwszy raz, wyznając miłość. Wyjąłeś scyzoryk i wyryłeś nasze inicjały na ławce, na której siedzieliśmy mówiąc, że będzie to na zawsze nasze miejsce. Teraz jesteś tam z nią, mego imienia nawet nie pamiętasz...
|
|
|
|
Nie potrzebowałam wiele. Wystarczało mi, że byłeś obok mnie. Nie musiałeś nawet nic mówić. Lecz dla Ciebie byłam nikim- kolejną nic nie wartą dziewczyną, którą rozkochałeś w sobie, podgrzewając temperaturę uczuć w zranionym i zmęczonym sercu do czerwoności, a następnie odkładając na półkę z trofeami jak puchar z ostatnich zawodów sportowych.
|
|
|
|
Jesteś błyskotliwy jak promień światła, który odbija się od okna a następnie rażąc me oczy przywołuje wspomnienia związane z Tobą.
|
|
|
|
Szeptałeś czułe słówka, karmiłeś złudzeniami, zwinnie manipulowałeś uczuciami i sprawiałeś, że chciałam wciąż więcej i więcej. W końcu uzależniłam się od Ciebie, od wspólnych wieczorów spędzonych na oglądaniu dennych filmów sensacyjnych aby tylko być blisko ciebie. Ty doskonale wiedziałeś, że doprowadzasz mnie do obłędu, miałeś świadomość swoich czynów. Po pewnym czasie wyrzuciłeś mnie do kontenera z napisem 'odpadki organiczne' jak skórkę od pomarańczy.
|
|
|
|
Chciałam dać Ci wszystko, co miałam: przepełnione miłością do granic możliwości serce, odrobinę zbyt obsesyjną troskę, bezgraniczną wiarę w Ciebie i Nas, wsparcie, wierność. Ty natomiast wylałeś mi na głowę kubeł zimnej wody, lepiąc się do Niej na szkolnym korytarzu, całując Ją na oczach wszystkich i z pogardliwym uśmiechem na swej nieskazitelnej twarzy paradując obok mnie trzymając Ją za rękę.
|
|
|
|
Dodaj komentarz