 |
|
między miłością a kłamstwami.
|
|
|
|
- Gregor ja cię kocham!
-Wiem.. Annie wiem- powiedział smutno. Ja też Cię kocham. I chcę, żebyś pamiętała, że nigdy nie przestanę. Nigdy o Tobie nie zapomnę-spuścił głowę.-Nigdy. Ale wiem, że jeżeli teraz nie odejdę, nikt tego nie uczyni i będziemy to ciągnąć w nieskończoność. Za dużo razy Cię raniłem..
Nie!
Nie! Nie! Nie! To nie może być prawdą! Proszę Cię, nie odchodź teraz!
-Pamiętaj... nigdy Cię nie zapomnę..- posłał mi ostatnie magiczne spojrzenie ze łzami w oczach. Momentalnie odwrócił się i pobiegł w stronę parku.
Nie! Nie zostawiaj mnie proszę! Nigdy nie uwierzę w to że odszedłeś!
Próbując biec za nim wylądowałam w kałuży. Deszcz zaczął lać.
Targały mną niesamowite emocje. Płacząc sama na środku chodnika, zdesperowana,gotowa zrobić wszystko... wypowiedziałam tylko 2 słowa.
-Kocham Cię.
I jestem pewna, że nigdy nie przestanę. Rzuciłam jeszcze jedno spojrzenie w stronę, w którą pobiegł. Znikał właśnie z mojego pola widzenia.
|
|
|
|
- przyszłaś tu ... - odezwał się z drżeniem w głosie - żeby powiedzieć mi, że ... - I na tym skończył nie potrafił uwierzyć tak samo jak ja , w to, że dwoje kochających ludzi nagle musi się rozstać i to nie pierwszy raz. - Tak Gregor. - jąkałam się, powstrzymując wybuch płaczu. Nie mogłam, po prostu nie mogłam już dłużej wytrzymać. - Przyszłam tu, żeby powiedzieć Ci, że ... - urwałam wybuchając nie pohamowanym płaczem. Rzuciłam mu się na szyję , nie mogąc opanować cisnących się do oczu łez. Przytulił mnie mocno do siebie po czym powiedział : - Widocznie tak musi być, skoro nie ma już innego wyjścia. - starał się racjonalnie myśleć ale i jemu to nie wychodziło. Pod koniec wypowiadanych słów załamał mu się głos. Pociągając nosem spojrzałam na niego, starłam z jego policzka jedną jedyną łze której nigdy wcześniej u niego nie widziałam . Pokręciłam głową, nie mogąc uwierzyć w to co się dzieje.- To nie ! Nie ! Gregor nie potrafię bez Ciebie żyć, ja ... - zaczęłam histeryzować .
|
|
|
|
Stanął przede mną ciągle wbijając wzrok w ziemię, lecz nagle coś go tknęło i w ułamek sekundy przeniósł wzrok na mnie i spojrzał mi głęboko w oczy. Jego czekoladowe spojrzenie przepełnione było smutkiem, którego nigdy w życiu u niego nie widziałam. I dokonało się coś, czego nie mogłam uniknąć. Zacisnęłam usta, przygryzałam raz po raz wargę, ale nic nie pomogło. Łzy toczyły mi się po policzkach, równie smutno, jak krople deszczu muskające nasze twarze. Najpierw jedna, potem druga i trzecia. Nie byłam w stanie już nad tym zapanować, żeby nie pokazywać mu mojej słabości, próbowałam dojść do siebie. A zresztą dlaczego miałabym coś maskować, skoro widziałam, że cierpiał tak samo jak ja? Nie miałam już na to wszystko siły. Emocje jakie mną targały były nie do opisania. Uniosłam rękę do góry. Delikatnie dotknęłam nią jego policzka próbując opanować drżenie. Niestety bez skutku. Opuściłam bezwładnie dłoń i poczułam kolejne łzy napływające do moich oczu.
|
|
|
|
[ cz1 ] Pogoda była podobna do mojego nastroju. Jak na grudzień było aż za ciepło, ale życie jest pełne niespodzianek. Szedł na przeciwko mnie, zbliżał się do mnie bardzo powoli, ponieważ tak jak ja pół minuty temu Gregor stąpał po chodinikowych kałużach w jego rodzinnym miasteczku. Był jak by nie obecny, patrzył w dół pod nogi, jak by bał się że zaraz się przewróci. Z każdym krokiem coraz bardziej wyczuwałam w powietrzu napiętą atmosferę. Nie tylko jemu było ciężko, żałuje, że to wszystko tak się potoczyło. Ale jak widać inaczej być nie mogło. Skoro nie mogę dać mu nic więcej, nie będziemy tego ciągnąć w nieskończoność . Gdyby za długo to trwało sprawiała bym ból nie tylko sobie ale też jemu. Co zniosła bym jeszcze gorzej, Był coraz bliżej, nawet nie wiedziałam nie miałam czasu, żeby pomyśleć jak to sformułować. Podejrzewam, że ie o co chodzi, i mam nadzieję, że jest tego samego zdania. I stało się.
|
|
|
|
powinieneś mieć tak ze sto rodzajów uśmiechu. dla każdej naiwnej po jednym.
|
|
|
|
dziś przytulę Cię tylko po to, by zaraz odejść.. :(
|
|
|
|
teraz tylko czekam kiedy moja przyjaciółka przyjdzie i powie '' już ie są razem ''
|
|
|
|
10 : 10 . - ja pierdolee :D
|
|
|
|
I to, że nie jesteś już mój wcale nie boli tak bardzo.
|
|
 |
|
uwielbiam czuć Twoją zazdrość. / glassdream
|
|
|
|
wiem, że się starasz.. ale mogłeś najpierw pomyśleć, a potem powiedzieć, nie umiem wybaczać. / glassdream
|
|
|
|
Dodaj komentarz
