 |
marou.moblo.pl
Widziałem świat w którym człowiek jest zabawką i na dno spadł bo ciągnęło go tam alko. Do dziś kojarzy mi się z upadkiem z bólem to wspominam skumaj był moim dziadki
|
|
 |
| marou dodano: 30 czerwca 2013 |
|
|
Widziałem świat, w którym człowiek jest zabawką i na dno spadł, bo ciągnęło go tam alko. Do dziś kojarzy mi się z upadkiem z bólem to wspominam, skumaj - był moim dziadkiem. Widziałem świat, gdzie bezsilność niszczy ludzi nagły szach mat, wielki ból i w sercu ucisk. (Tato!) kolejny kielich walnę z żalem za te trzy operacje i wszystkie szpitalne sale. Widzę świat, gdzie chowamy swe emocje. Chciałbym powiedzieć mamie, że kocham Ją najmocniej. Ale znasz te akcje, pierdolona niedojrzałość. Diedyś przed nią stanę i powiem - Kocham Cię Mamo! Świat nas zabijał już sześć lat temu. Ból nie przemijał, gdy nowe tony problemów. W nas jest siła, ogromna siła. Idę po sukces z powodzeniem, bo ze mną byłaś!
|
|
|
| marou dodano: 30 czerwca 2013 |
|
|
Upijam się z samotnością, bo świat się sprzedał. Dziś gardzę większością, bo nikt mi nic nie dał. Głowę mam wolną od spraw i dlatego zbijam piątkę z nicością, mamy wiele wspólnego
wdycham ten piękny stan jak powietrze i cisza mnie zna, zmieniam się dla niej na lepsze. Mówią mi, że pieprze życie, ale pieprze ich i piję tydzień w tydzień. Mam dobry humor, wciąż sobie tak powtarzam i nie chcę spotykać ludzi, mają fałsz na twarzach. Mają krew na ustach, lubią sprawiać ból, na zegarze szósta, ja znów wypiłam w chuj i nie to żebym płakała, choć trochę mi wstyd, lecz wylałam za dzieciaka wszystkie pierdolone łzy, gdzieś na szpitalnych korytarzach "Z jego zdrowiem jest kiepsko" każdy lekarz powtarzał. I myślę kiedy zapijać smutki skończę. Kurwa, nigdy nie piłam wódki z ojcem i nigdy nie napiję się, wiesz dlaczego? Bo tylko ja jeszcze żyje i znów piję za niego.
|
|
|
| marou dodano: 29 czerwca 2013 |
|
|
Zdrowie za ojczyznę, orle odnajdź skrzydła.
I Twoje zdrowie Orwell, Twoja wizja dalej w nich trwa.
Ja nigdy nie wygram bo na szczycie wybiorę ból.
Jeśli przegram życie to z honorem i chuj!
|
|
|
| marou dodano: 29 czerwca 2013 |
|
|
Czy prawdziwy Bóg wybaczy temu Bogu co nam dal,
Zezwolenie na ten koszmar, który trwa i będzie trwał,
Przerażenie w oczach ludzi którzy giną cziki pow,
Na nie swojej wojnie o pieniądze religijny szał,
Znów ogarnia postacie stojące wśród dymiących ciał,
Nie rozumiejące nic tylko że ktoś karabin dał,
Nie chcę myśleć o tym nawet co by było gdyby tu,
Rozpętało się to piekło czasem budzi mnie ze snu,
To że można kogoś zabić ot tak, spotkać, wsadzić nóż,
Krótka gadka i tak jakby nigdy Cię nie było,
Niektórzy mówią, że to przejażdżka,
Myślę coś w tym jest, obserwuję jak przez szybę,
Centrum miasta pada deszcz,
Wszyscy spieszą się gdzieś jest 16 muzyka dla mas,
Wszyscy leżymy w rynsztoku nieliczni szukają gwiazd.
|
|
|
| marou dodano: 29 czerwca 2013 |
|
|
Jak przeraża cię szczerość, to się pierdol, nie wracaj.
|
|
|
| marou dodano: 27 czerwca 2013 |
|
|
Czasem tak po prostu chcę skoczyć z urwiska, łapiesz? Bo mój kręgosłup wygląda jak Wisła na mapie. Otwieram piwo, łapię za kartkę. Długopis, o dziwo jakoś wtedy jest mi łatwiej. Palę za sobą mosty. Znajomym ciężko pojąć, że palę je nawet wtedy, kiedy oni na nich stoją. I że się boją – mówią, ciężko to zmienić. Miałem wszystko pod kontrol. Umiałem powstać jak Feniks. Ale zbyt często grunt się pode mną wali. Więc nie dziw się że tacy, jak ja upadali często. I chociaż wiem to, że nadzieja jest zbyt ciężka. By ją nosić ze sobą, nie umiem przestać. Wciąż we mnie mieszka, choć z bólu czasem telepie się. Nie tracę wiary, że kiedyś może być lepiej, nie. Więc bywa tak, że znowu łatwo coś spieprzę. Lecz chcę skoczyć w urwiska, po to by wzbić się w powietrze.
|
|
|
| marou dodano: 27 czerwca 2013 |
|
|
Może będzie kiedyś lepiej i znajdę swoją drogę. Zamienimy kilka słów i zmienimy coś w sobie. Zostawmy wspomnienia, dręczą nas nieustannie. My musimy coś zmieniać, by nie zostać na dnie. Rozmawialiśmy kiedyś – zwykła rozmowa nad ranem. Po spędzonej nocy, przecież było tak fajnie. Piękne chwile są za krótkie, ale pamiętam jej ciało. Jej widok, to piękno, gdy nic nam nie brakło. Dziś nie rozmawiamy już tak samo jak kiedyś. Zmienił nas czas, mamy inne potrzeby. Trudno, każdy z nas już to przeżył. Było jak było, a noce piękne, wierz mi. Dziś znów do tego dążę, chciałbym obrać nowy cel. Ale wiesz jak jest, gdy innej nie chce się. Będzie kiedyś lepiej, będzie lepiej już od jutra. Będzie tak, wierz mi, odnajdziemy się w sekundach.
|
|
|
| marou dodano: 27 czerwca 2013 |
|
|
Obudziłem się pod drzwiami, chyba były moje. Wczoraj chlałem z typami, ale myślałem o niej. I myślę, że powiem jej prawdę, gdy ją ujrzę. Że siedzi w mojej głowie i mam plan na dwójkę naszą, twarzą w twarz, aż po grób. I po to ludzie marzą, aby nadal móc czuć. I jak opuści ból mego tatę, to Też przestanę czuć tu pierdolone zło. I może to rzeczywiście możliwe. Że mogę być szczęśliwy nie tylko tam, gdzie picie. Bo byłem gdzieś, lecz nie pamiętam gdzie. Bo piłem, wiesz, to tak zapętla się. Opuchnięte powieki, a znów miałem już nie pić. Tak już to chyba leci, że wódka się mnie lepi. Wypuściłem powietrze, podniosłem powiekę I pomyślałem – jeszcze może będzie lepiej.
|
|
|
| marou dodano: 27 czerwca 2013 |
|
|
Zwątpiłem juz dawno, bo niby każdy wątpi. Co z nami kiedy przeszłość bazgra po przyszłości. Mówią mi "dorośnij", ja nie słucham ich już dawno. Nikt Cię nie przeprosi, tylko osądzać im łatwo. Powiedz słowo, gdy jest prawdą, albo milcz. Tak mi czasem wstyd, wszystko krąży wokół liczb, i my w tym, zagadka, układanka, origami i wybierz co chcesz, bo pasuje do nas samych. Wytopione świeczki, wosk spływa po blatach. To samo jest z nami, nieufność nas wypala. W sumie co jest tłem, wszystko jakoś zbyt realne, Nasze zwęglone dusze chcą rozsypać się po trawie. Osiąść na planecie i z nią tańczyć po sam kres, w końcu być cześcią niej, a nie tylko szarym tłem. Stwórca będzie patrzył z pochylonym kręgosłupem, bo chyba spieprzył to, czym miał być jego sukces.
|
|
|
| marou dodano: 27 czerwca 2013 |
|
|
Pamiętam ból, gdy na rękach znika życie i dół, w który wpadasz przez picie, gdy wszystko strzela chuj, nie chcesz nikogo widzieć. I dalej żyć już po prostu nie idzie. Tydzień w tydzień, spacer po linie, jakby przesiąkniętej naftą nic dobrego mi to przynieść nie może, Boże ? Żyjesz tam jeszcze? Czy już od dawna sam tutaj jestem, bezsens. Znów robię postój na jednym z mostów, Ty wyprostuj mi wreszcie kregosłup, Nie jestem wzorem, Boże, nigdy nie byłem, To chore... jakbym do szczęścia stał tyłem. Za dużo bólu na świecie, tak tu jest ziom. I chyba przez to czuję się jak zagubione dziecko. Na barkach miasto, w barku alkohol, To walka o własną godność, Przegram ? Spoko.
|
|
|
| marou dodano: 27 czerwca 2013 |
|
|
Czuję jakbym był wrakiem w życiu bliskich osób, wyprostuj kręgosłup i znajdź na to sposób.
Wyrzygaj wnętrzności, ból kitraj pod rękaw, to treść miłości, wciąż noszę jej ciężar,
To mdłości, bo dość mi już tego typu ścierwa,
Mam uczuć nośnik, to coś na kształt serca,
Trochę ironia, i trochę groteska, bo dziś to tylko kawał żywego mięsa.
|
|
|
| marou dodano: 27 czerwca 2013 |
|
|
I owszem nie wiem czy poprzesz mnie czy nie myślę, nic mnie nie dotknie już i się mylę , Podnoszę się i dźwigam to gówno dalej, i proszę Cię, nie mów nic, tylko nalej..
|
|
|
|
Dodaj komentarz