 |
aguusx33.moblo.pl
siedziałam na komputerze gdy nagle usłyszałam krzyki a właściwie wykrzykiwane przekleństwa. znowu się kłócą pomyślałam. zbiegłam szybko ze schodów wparowując do p
|
|
 |
|
siedziałam na komputerze, gdy nagle usłyszałam krzyki, a właściwie wykrzykiwane przekleństwa. `znowu się kłócą` pomyślałam. zbiegłam szybko ze schodów, wparowując do pomieszczenia, z którego dochodziły owe wrzaski. Oni bynajmniej nic sobie z tego nie zrobili, wręcz przeciwnie - dalej rzucali się nawzajem obelgami. nie wiedziałam o co była ta cała kłótnia, zapewne o jakąś błahostkę - jak zwykle zresztą. Ojciec w końcu nie wytrzymał `no to idę, kurwa. ` wykrzyczał i wyszedł trzaskając drzwiami . łzy napłynęły mi do oczu, pobiegłam szybko do swojego pokoju. nie chciałam patrzeć na to wszystko. na te ich chore, porąbane awantury. zachowywali się jakby mnie nie było a przecież jestem, przecież kurwa jestem. kładąc się na łóżku wtuliłam twarz w poduszkę. przyrzekłam sobie, że jeżeli kiedyś będę miała rodzinę, nie będę się kłócić z mężem przy dzieciach, że nigdy nie pozwolę żeby czuły się tak jak ja teraz. / pstrokatawmilosci
|
|
|
|
szłam na przystanek. miałam na sobie szarą bluzę, sięgającą do kolan i stare przetarte jeansy. włosy upięte były w niedbały kok, a na policzkach widniały czarne plamy rozmazanego tuszu do rzęs. niedbały wygląd był powiązany z moim stanem psychicznym, który delikatnie mówiąc nie był za dobry. przechodziłam właśnie na przejściu dla pieszych, gdy zobaczyłam, że na ławce siedzi Ona wraz ze swoją paczką `przyjaciółeczek`. Ona - czyli ta, która zabrała mi cały sens życia - ta która zabrała Jego... CDN... / pstrokatawmilosci
|
|
|
|
CD... pech chciał , że aby pokonać drogę do przystanku musiałam przejść tuż koło nich wszystkich. wzięłam głęboki wdech i ruszyłam przed siebie. kątem oka dostrzegłam, że wszystkie wgapiają się we mnie `pogardliwym` wzrokiem. ` i dziwić się, że ją zostawił. z takim wyglądem powinna się cieszyć, że w ogóle się nią zainteresował.` - usłyszałam szepty. normalnie, odpyskowałabym jakąś ciętą ripostą albo wszczęła bójkę, ale nie dzisiaj, nie teraz, nie w takim stanie - byłam na to zbyt słaba... pomyślałam wtedy, że nie dam się już nikomu skrzywdzić, że daje sobie na wstrzymanie z miłością. i wiecie? - od tamtego czasu jestem szczęśliwa, jestem naprawdę cholernie szczęśliwa. / pstrokatawmilosci
|
|
|
|
szłam korytarzem z przyjaciółką. kroczyłyśmy w mileczeniu, mój dobijający humor nie pomagał w podjęciu jakiejkolwiek rozmowy. podbiegła do nas koleżanka z klasy. jak to zwykle miała w zwyczaju, zaczęła opowiadać nam newsy z tygodnia `ten Twój były, to szybki jest. już wyrwał tą nową.` zwróciła się do mnie. wgapiałam się w nią z niedowierzaniem. `gdzie są?` - zapytałam, chciałam zobaczyć to na własne oczy. `przed szkołą, ale co..` nie pozwoliłam jej dokończyć, z prędkością światła popędziłam we wskazane miejsce. wypadając z drzwi wyjściowych - zobaczyłam ich od razu. siedzieli na schodach, całowali się. ręce zaczęły mi drżeć, a w gardle coś ściskało. `ty chuju , jak mogłeś mi to zrobić?!` wyszeptałam ze łzami w oczach, po raz kolejny łykając dawkę leków na uspokojenie. byłeś jak nieleczona choroba - przez Ciebie z każdym dniem mój stan coraz bardziej się pogarszał. / pstrokatawmilosci
|
|
|
|
siedziałam na łóżku wypłakując się w poduchę, gdy nagle do pokoju wparowała moja siostra. `kurwa! po jaką cholerę do Niego poszłaś?! co Ci strzeliło do tego łba kretynko?!` wykrzyczała. wynurzyłam głowę z pod poduszki i syknęłam `puka się.` Ona uśmiechnęła się szeroko. w Jej piwnych oczach dostrzegłam współczucie, wiedziałam, że martwi się o mnie. `mogę Ci jakoś pomóc?` zapytała siadając na łóżku. `właściwie możesz.` odpowiedziałam po chwili zamyślenia. ucieszyła się na myśl, że jest mi potrzebna. ja popatrzyłam Jej w oczy i wyszeptałam `pomóż mi stąd uciec.` - westchnęła `przed miłością nie uciekniesz.` rzekła po chwili, łapiąc mnie za rękę. w Jej oczach dostrzegłam łzy, w końcu kilka miesięcy temu przeżywała to samo, co ja teraz. tylko Ona naprawdę wiedziała jak jest mi ciężko. / pstrokatawmilosci
|
|
|
|
leżałam na łóżku bawiąc się telefonem, gdy nagle drzwi mojego pokoju otworzyły się - stał w nich On. `tak, tak wiem. nie umawialiśmy się na dzisiaj, ale musiałem przyjechać.` powiedział siadając obok mnie. `ojciec?` - zapytałam ostrożnie. Jego nerwowy śmiech miał być odpowiedzią. `pojechałem do Niego. mieliśmy się spotkać , jak co dwa tygodnie. wszedłem do mieszkania, bo drzwi były otwarte i kogo tam kurwa zastaję? kochanego `tatusia` z jakąś osiemnastką. ta rzuciła mi się na szyję , i coś tam zaczęła pierdolić jakiego mam wspaniałego ojca - chyba zjebanego chuja! ` wykrzyczał . łzy stanęły mi w oczach , On zauważając to, przytulił mnie i wyszeptał `przepraszam. nie powinienem tak wrzeszczeć, przepraszam kochanie.` mi jednak nie o to chodziło - moje łzy nie były spowodowane Jego krzykiem, lecz Jego cierpieniem. kiedy cierpiał On, cierpiałam też ja. / pstrokatawmilosci
|
|
|
|
czasami człowiekowi wydaje się, że jest najnieszczęśliwszą osobą na ziemi. owy człowiek zamienia się w cholernego egoistę. nie obchodzi go co się dzieje dookoła, nie obchodzą ani rodzina, ani przyjaciele - tylko jego cierpienie. miałam wtedy taki dzień. siedziałam na lekcjach i z trudem powstrzymywałam się od płaczu. gdy wychodziłam ze szkoły zaczepił mnie kumpel, `zaczynam się o Ciebie martwić . to chyba pierwszy dzień, w którym ani raz się nie uśmiechnęłaś. gdzie się podziała ta optymistka , z wiecznym bananem na twarzy? ` `Jego zapytaj, kurwa.` wykrzyczałam, po czym rozpłakałam się i jak najszybciej wybiegłam z parkingu szkolnego. przed ucieczką zauważyłam zdziwienie malujące się na Jego twarzy. no tak… w końcu sama nie przypuszczałam, że mój idealny chłopak zachowa się jak zwyczajny, pospolity chuj. / pstrokatawmilosci
|
|
|
|
przyszłam na przystanek, przyglądając się rozkładowi jazdy. nagle usłyszałam za sobą, moją ulubioną melodie - Jego głos. odwróciłam się szybko, a On uśmiechnął się od ucha do ucha. `co u Ciebie, łobuzie?` zapytał. zdobyłam się na odwagę : `tęsknie, kochanie` odpowiedziałam po chwili, ze łzami w oczach. w moim sercu paliła się nadzieja, na odzyskanie utraconego szczęścia - na odzyskanie Jego. serce biło tak głośno, że zagłuszało moje myśli. zamknęłam oczy, woląc nie widzieć tego, co stanie się za chwilę. w uszach usłyszałam coś, co odłączyło mnie na chwilę od świata żywych, coś co do dzisiaj nie pozwala mi zasnąć - Jego cichy, chłodny szept mówiący `lepiej zapomnij.` / pstrokatawmilosci
|
|
|
|
siedziałam przed komputerem , gdy usłyszałam wołanie mamy `chodź na obiad!` , `juuż` rzuciłam wyłączając komputer. przetarłam łzy chusteczką i zbiegłam po schodach do kuchni. `no to co dzisiaj serwujesz?` zapytałam z udawanym uśmiechem. `naleśniki, siadaj i jedz póki ciepłe` odpowiedziała przyglądając mi się uważnie. posłusznie wykonałam polecenie, chociaż zbytnio nie odczuwałam głodu. `to kiedy ten Twój przyjedzie?` zaczęła nagle. czułam jak do oczu podchodzą mi łzy. starając się opanować emocje wyszeptałam `nie przyjedzie.` Ona nie poddawała się : `a to czemu? przecież w soboty zawsze przyjeżdżał`. rzucając widelcem o stół powiedziałam głośno `mamo... szkoda czasu na takiego...` tu urwałam nie chcąc przeklinać . Ona nie zadawała więcej pytań. wstała i przytuliła mnie mocno szepcząc do ucha `jeszcze Go znajdziesz.` / pstrokatawmilosci
|
|
|
|
usiadłam na jednym ze schodków, krople deszczu spadające z nieba ostudzały moją złość . przysiadła się do mnie przyjaciółka `co się stało?` zapytała zdezorientowana. ze łzami w oczach podałam jej komórkę, pokazując wiadomość od Niego. westchnęła. `słuchaj, pocieszać Cię nie będę. od początku wiedziałam, i Ty chyba też, że z tego nic nie będzie. ile razy Ci powtarzałam, żebyś sobie darowała, że szkoda czasu? więc teraz kurwa, nie użalaj się nad sobą tylko rusz dupę z tych schodów i zapomnij, bo gorsze nieszczęścia się w życiu zdarzają. ` otworzyłam usta, jednak zaraz potem je zamknęłam – nie chciało mi się dyskutować na ten temat. przecież Ona jeszcze nigdy nie kochała - jeszcze nigdy nikt ją nie zranił. przecież Ona jeszcze nie wie, że kochając automatycznie wyłączamy racjonalne myślenie. / pstrokatawmilosci
|
|
|
|
boję się. tego,że sobie nie dam rady bez Ciebie. jesteś dla mnie naprawdę kimś wyjątkowym. kimś, od kogo uzależniłam się szybciej niż od nutelli. / kszy
|
|
|
|
siedziałam sama w pokoju. wtedy co się do siebie nie odzywaliśmy . usłyszałam hałas. wstałam z łóżka i podeszłam do okna. zaniemówiłam. stałeś przed moją klatką z różową kredą i pisałeś na asfalcie jak bardzo mnie kochasz. zakończyłeś zdaniem 'przepraszam Cię skarbie'. po czym odwróciłeś się i obserwowałeś moją minę. uśmiechnęłam się i wbiegłeś szybko na trzecie piętro, czekałam na Ciebie przed drzwiami. tak strasznie Cię kocham./ kszy
|
|
|
|
Dodaj komentarz