 |
|
Schowaj aparat, nie chcę być na kliszach, szczerych uśmiechów nie uda Ci się schwytać.
|
|
|
|
Ciągle chcemy trochę więcej, życie piękne jak w piosence mieć.
Powiedz co jest najważniejsze? Za co dałbyś uciąć ręce swe?
|
|
|
|
nie mam skrzydeł ptaka, choć aspiracje wielkie, by unieść się nad niebo i spierdolić całej reszcie.
by w końcu sięgnąć marzeń, które zawsze miałam wielkie i czuć, że chociaż raz wszystko zależy ode mnie. Ty, to jest zbyt piękne, aby nawet stać się snem, przez to coraz częściej gasnę i myślisz, że to fair? Gdy trzęsą mi się ręce i omijam ludzi z dala, bez sety nad porankiem nawet sama ze sobą nie gadam. nie patrzę matce w oczy, bo się brzydzę siebie kurwa. I wiem, że z biegiem czasu będzie to brzemienne w skutkach. możesz się śmiać, mi dziś przychodzi to z trudem, bo zdziwiłbyś się gdybyś wiedział ile muszę unieść.
|
|
|
|
Dziś żyję jakbym leciała po niebie, jakby ziemia mi zbrzydła.
|
|
|
|
na przestrzeni lat to nie wiem, co bardziej się zmieniło - świat czy moje spojrzenie na każdą z ułomności, które rodziły się w gniewie. I na samego siebie, na bliskich i na przyszłość, a kiedyś pewne dni zweryfikują to, czy wyszło. Czy powinnaś tu być, ja już znam na to odpowiedź i nigdy Ci nie przyznam, że taki musiał być koniec.
|
|
|
|
„nie chcę wymagać, nie chcę oczekiwać nic, wolę chyba żyć bez złudzeń niż się złudzeniami niszczyć.
widzę tą twarz ciągle gdzieś schowaną w rękach i źrenice, które patrzą na mnie przez pryzmat szaleństwa lub przez parę szklanek, które barman lał nie myśląc o obrazach w jej głowie, gdy mieszała życie z czystą.”
|
|
|
|
W myślach tylko pragnę być na plaży Santa Cruz w błękicie oceanu chcę odnaleźć cząstki liter, by ułożyć Twoje imię i wykrzyczeć je do chmur. Otwieram oczy, znów zegarek zabrał chwilę, biorę czystą kartkę leję gorzką no i już… i choć nie wiem czego pragniesz proszę wspominaj mnie mile, bo te słowa to ostatnie, co usłyszysz z moich ust…
|
|
|
|
Nie chcę więcej przepraszać, popełniać błędów jak głupi szczeniak, by potem w fazach gniewu, chlać tu za to, czego już nie ma.
Umiemy doceniać na koniec, gdy koniec jest już za plecami, więc proszę wybacz - za to czego już nie mamy.
|
|
|
|
kim by była bez tamtych słów, bez tamtych czynów, co dały czuć wszystko tak dosadnie, jak pierwszy dotyk Twoich ust. Jak pierwszy buch i pierwszy zjazd, pierwsza seta walona na raz, pierwszy test, którego kreski już na zawsze zmieniają świat. To jest prawda, nasze życie zamyka się w aktach opartych o długie dialogi, których treść nie jest ważna.
Chcę to czuć tak jak dawniej, brać to życie w pełne garście, by kiedyś patrząc Ci w oczy, móc powiedzieć, że już się nie martwię, że wszystko jest git, choć nie jak dawniej lecz to już chyba nie jest ważne. A jeśli kiedyś mnie spytasz, czego w życiu najbardziej pragnę?
To wrócić do końca gdzie sklepienie chmur łączy się z martwą taflą na końcu jednej z dróg, zamknąć oczy i zasnąć.
|
|
 |
|
Quiz Co kto powiedział? odc. 7.12.2016 https://polishwords.com.pl/blog/2017/quiz-co-kto-powiedzial-odc-7-12-2016-3/
|
|
|
|
![teksty [29]](/static/img/rss_ico.gif)
Dodaj komentarz
