 |
|
mogłam całować się z innymi facetami, ale w trakcie tej rozkoszy przed zamkniętymi powiekami zawsze pojawiał się on i jego skupienie podczas pocałunków ze mną, bo tylko robiąc to z nim otwierałam oczy.
|
|
|
|
gdy zgasły wszystkie światła w jej i kilku okolicznych kamienicach, siadała na parapecie ze swoją kochaną komórką i słuchawkami w uszach, śpiewała piosenki myslovitz starając się odnaleźć swoje szczęście w tekście.
|
|
|
|
to nic, że przy kolegach zgrywał twardziela bez uczuć. to nic, że zachowywał się jak brutal chory na znieczulicę. nie miało dla mnie znaczenia, że przy nich potrafił mnie jedynie klepnąć w tyłek, udając, że się nie znamy. najważniejsze, że kiedy byliśmy sam na sam, mówił o miłości. był najbardziej czułym i kochającym mężczyzną jakim kiedykolwiek było mi spotkać. potrafił płakać, zarzekając się że kocha. całować, dając mi tym samym poczucie bezpieczeństwa. ważne było dla mnie to kim był naprawdę, a nie to kogo udawał. / abstracion
|
|
|
|
czasami wydaje mi się, że potrzebowałeś siły wybicia, wiedziałeś, że znam dużo ludzi, z którymi mógłbyś się zaprzyjaźnić, chciałeś być znany, lubiany. miałeś dość dziewczyn z internetu, których nigdy nie zobaczysz. uważam, że wykorzystałeś mnie z premedytacją, a gdy zdobyłeś wszystko co mogłeś odpuściłeś.
|
|
|
|
znajome proszą mnie o metodę szybkiego zapomnienia nie zdając sobie sprawy z tego, że tak naprawdę darzę mojego ex miłością sto razy większą, niż kiedykolwiek kto inny.
|
|
|
|
z pełną swobodą mogła rozebrać się przed nim, wiedziała, że kocha ją mimo jej odrobinę za dużego brzuszka. czuła, że widzi jej zalety, lecz wad nie dostrzega. całowała każdą część jego pięknej twarzy lecz nawet nie zdjął z niej koszulki, chociaż widać było, jak bardzo tego pragnie.
|
|
|
|
za nim mogła pobiec nawet na koniec świata jeśli takowy istnieje.
|
|
|
|
siedziała na huśtawce w parku, błyszczące, wiosenne słońce raziło wszystkich wokół, lecz ona zawsze przezorna nałożyła białe, przeciwsłoneczne okulary. w pewnym momencie poczuła wzrok jakiejś osoby na swoim ciele, odwróciła się i spostrzegła faceta swoich marzeń uśmiechającego się do niej. w jednym momencie poczuła się beznadziejnie szczęśliwa i równie bezradna. nienawidziła takich momentów, więc wstała i poszła tam gdzie poniosły ją długie nogi.
|
|
|
|
leżała w łóżku zdecydowanie za dużym na jedną osobę. piła czerwone wino, paliła cienkie papierosy, zagryzając to wszystko czekoladą. myślała o nim, na początku delikatnie, potem impulsywnie, nieustannie, po kilkudziesięciu straconych minutach jej oczy zaszły łzami, butelka z resztkami alkoholu przewróciła się plamiąc białe prześcieradło, po papierosach i czekoladzie zostały tylko opakowania. głucho jęknęła, by zacząć wrzaski.. uspokoiła się dopiero gdy uprzejmy policjant zapukał do jej drzwi, lecz i tak mu ich nie otworzyła, nie chciała by widział jaką jest furiatką.
|
|
|
|
pokaż innym, że jesteś warta więcej, walcz o swoje nawet jeśli nierealne jest zdobycie tego, kochaj kogo chcesz, wierz komu chcesz. a co najważniejsze nie bój się, musi Ci się udać.
|
|
|
|
w tamtej sekundzie liczyli się tylko oni. nieważne było to, że stali na środku korytarza, kilkanaście metrów od siebie, ona zarówno jak i on ze swoimi przyjaciółmi. w jego niebieskich tęczówkach było widać smutek, strach o jutro, zaś w jej brązowych tęsknotę i cierpienie. gdy srebrna łza wypłynęła z jej dużego oka odwróciła się i poszła, a on zaczął swobodną konwersację z kolegą z równoległej klasy. i znowu było tak, jak by się nigdy nie poznali.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
