|
Dzwonił. Od kilku dni próbował się ze mną skontaktować. Pisał, dzwonił. Zostawiał wiadomości na face, czy mailu. Próbował mnie złapać gdziekolwiek. Widywałam go kilka razy pod szkołą, gdy krążył autem a wzrokiem przeszywał tłum uczniów, wychodzących ze szkoły szukając w nim mojej osoby. Prosił mojego brata o mój aktualny adres. Nie dostał. Codziennie po kilkaset wiadomości od niego. Nie mogłam dłużej tak żyć. Znów dzwonił. Na wyświetlaczu samsunga migało jego imię. Odbierz. Odrzuć. Palcem przesuwałam raz nad tym, raz nad drugim napisem i zastanawiałam się. Pierwszy raz bałam się. Przesunęłam palec na odbierz. ' Tak słucham' - głos mi drżał. Usłyszałam jego głos, tak dużo czasu minęło. Zadrżałam. Zapytał się 'czy możemy się spotkać'. Może kiedyś poleciałabym jak wariatka do niego, jednak zmienił mnie. Zmienił mnie ciągłymi kłótniami, pretensjami, agresją. ' nie, kurwa nie możemy. Nie dzwoń do mnie, proszę. Układam sobie życie bez Ciebie u swojego boku' rozłączyłam się|| refleksja
|
Dodaj komentarz
