 |
miss_nothing96.moblo.pl
Czy jestem na tyle beznadziejna bezużyteczna na tyle najgorsza żeby zawsze mieć mnie gdzieś? Czy jestem na tyle mało warta by być niczym?
|
|
 |
|
Czy jestem na tyle beznadziejna, bezużyteczna, na tyle najgorsza, żeby zawsze mieć mnie gdzieś? Czy jestem na tyle mało warta, by być niczym?
|
|
|
|
Czuję obrzydzenie do siebie. Nic dziwnego, że jestem sama. Przecież do mnie odcczuwa się tylko pogardę.
|
|
|
|
To wszystko Twoja wina. Wiesz to, prawda? Powtarzasz to codziennie przed snem, i to są Twoje pierwsze słowa z rana. Krzyczysz to nawet we śnie. Nie możesz się od tego opędzić. Ból, nie do opisana. Niewypowiedziana bezradność, pustka. Pieprzone sumienie Tobą szarpie. Cierp. Cierp, suko. Tak, jak inni przez Ciebie. Zasłużyłaś sobie na to. Musisz cierpieć, musisz umierać ze zgryzoty, samotność musi Cię przenikać, jak w tej chwili. Cierp. Aż wymrą w Tobie wszelkie emocje.
|
|
|
|
Niewyobrażalnie pusto, w oczach ból, cierpienie. W oczach czasi się strach. Chce ucieć, widać dziki wyraz jej twarzy. Ile można nakładać maskę i zdejmować ją dopiero w samotności? To ogarnia, to przenika. To wyniszcza. Walczyła cały czas, choć na przegranej pozycji. Samotna, rozdarta, poniżana, ale silna. Myśli wciąż kursowały ku śmieci, ku ciemności, zapomnieniu... I ukojeniu. Popełniła tryliard niewybaczalnych błędów, i te błędy ją zmieniły. Zniszczyły jeszcze bardziej. Zabrano jej wszystko, nawet honor i szacunej, a w niej wymrła każda dobra cecha. Tonęła w morzu łez i zagłębiała się w ciemni, spadając na dno. Znikąd nie było ratunku. Upadła. Lecz w końcu wstała, zacisnęła pięści. Przegrała wiele bitw, ale wojna nadal trwa. A ona zawalczy o swoją duszę.
|
|
|
|
Tam, gdzie go zamknięto, tylko on, i cztery ściany. Tylko te niewidzialne kajdanki, które coś założyło mu na całe ciało. Nie może się ruszyć, nie może wstać. Nic nie czuje, nic go nie boli, ona założyła mu te kajdany. Slniejsza niż dotychczas, śmierć.
|
|
|
|
Gdy nastaje taka ciemność, taka otchłań między nami, nie może nie być końca.
|
|
|
|
Zapach oddechu, ciężki, niczym czekolada.
|
|
|
|
Metaliczny posmak na języku, trujący pocałunek palący w język. Trucizna w kolorze zazdrości. Chory posmak wódki w gardle, głęboko w przełyku. Suche, spieczone usta.. Cios w brzuch. Ostry zakręt, pustka. Ciemna nicość. Wynurzam się, zaczynam majaczyć. Ty też majaczysz. Łudzę się, Ty jesteś złudzeniem. Czuję zagubiona, potrzebuję Cię.
|
|
|
|
Czy jesteś gotów, by odwrócić swoją przyszłość, by zostawić za sobą wszystko i odbić się od dna? Pamiętam stare czasy, uśmiechałam się, dziś wstaję, i przeklinam ze sto razy. Zostanie ból tamtych wspomnień. Tęsknię za Tobą przy każdym moim oddechu, i nigdy nie dowiem się, co straciłam, bo nie wiem, jak to jest być Twoją. Los nie klęknął przy nas, nie pozwolił nam być razem. Ja tonę, tonę, ratuj mnie.
|
|
|
|
Byłaś sama, oni poszli. Zapadła noc, dalej stoisz. I co widzisz? Przed oczami majaki, dawne dni, pełne zdrowia i radości. Wiesz, że nie wrócą. On też nie wróci. Zostaniesz sama. Wszystko straciło sens. W nocy koszmary, widzisz go, i jego ostatnie tchnienie.
|
|
|
|
Zakręt w pustkę. Znalazłam Cię tam, w ciemnej nicości. Gdzieś, gdzie nie ma światła, gdzieś, gdzie nie ma Ciebie. Gdzie serce boli. Gdzie nie możesz wytrzymać.. Samotność. Brak wszystkiego. Dłużej tego nie zniosę, muszę wyjść. Szukam Twojej ręki, szukam Twego głosu. Nie widzę, nie słyszę, nie czuję. Nie opuszczaj mnie. Potrzebuję Twego głosu, Twych rąk, potrzebuję Twoich słów i wsparcia. Potrzebuję Ciebie.
|
|
|
|
Cierpienie rozrywa Cię na milion kwałaków, ból jest gorszy niż piekielne męki. (...) Samotność przenika cię, ogarnia cię całego, samotność zdusza miłość, i niszczy wszystkie inne lęki, Usychasz, martwuejesz, toniesz, lecisz prosto na dno. Zdany na siebie, próbujesz walczyć- jak dugo wytrzymasz?
|
|
|
|
Dodaj komentarz