 |
dearmad.moblo.pl
Dziś byłoby Twoje święto Malutka.. dziś byłyby Twoje urodziny. Miałabyś dokładnie sześć lat. Wyrosłabyś pewnie na tak piękną dziewczynę jaką stała się Twoja siostra nie
|
|
 |
|
Dziś byłoby Twoje święto Malutka.. dziś byłyby Twoje urodziny. Miałabyś dokładnie sześć lat. Wyrosłabyś pewnie na tak piękną dziewczynę jaką stała się Twoja siostra, nie? Podobały mi się Twoje blond włoski i niebieskie, zawsze roześmiane oczka. Brakuje mi Twojego głosu Malutka, gaworzenia. Chciałbym chociaż raz.. móc jeszcze pobiegać za Tobą byś nie zrobiła sobie krzywdy. Pamiętasz? Obiecałem, że Ci kupię rowerek na szóste urodziny. Teraz bym pewnie tego nie pisał, a uczył Cie jeździć. Byłem dziś u Ciebie, wiesz? Zapaliłem Ci znicz. Czerwony.. zawsze uwielbiałaś ten kolor. Kupiłem Ci także czerwoną różyczkę. Nadal Cie kocham, Malutka.. i pamiętam o Tobie. Kiedyś się spotkamy tam daleko w górze i jeszcze będę mógł mieć Cie w swych ramionach. / dearmad
|
|
|
|
Obserwuj Ziomuś z "góry" jaka ich spotyka kara...
|
|
|
 |
mieliśmy być na zawsze, pamiętasz?
|
|
|
|
Jutro kolejny miesiąc. Nie wierzę. Nie potrafię uwierzyć, że go nie ma. Przeglądam dziesiątki zdjęć w albumie, który wręczyły mi dziewczyny na siedemnaste urodziny. Okres, w którym wszyscy byli jeszcze razem. Okres, w którym nie dzieliły kilometry, kraty i życie. Oczy szklą się od łez. Ledwo odpalam szluga przeglądając kolejne zdjęcia nie wytrzymuje - czuje jak moje policzki mokną od łez. Odwracam się, a ściana za mną jest także pełna zdjęć jednak nowszych, aktualnych. Nie hamuje łez. Widzę jego mordeczkę, która była zawsze uśmiechnięta i proszę by On wrócił chociaż na chwilę. Nie potrafię sobie wybaczyć, że mu nie pomogłem.. że nie mogłem mu pomóc. Tak bardzo chciałbym cofnąć czas - wtedy nie pozwoliłbym mu odejść, nigdy. / dearmad
|
|
|
|
Dziś jest wtorek.. ludzie jak, każdego dnia wstają by zdążyć do pracy i szkoły. Dziś ja też się szykuje. Ubieram się lepiej niż zawsze i biorę w dłoń świeże kwiaty. Nie uśmiecham się, nie trzymam powagi - jestem neutralny, a przecież to dla mnie nienaturalne. Zawsze na mojej twarzy potrafią wypisać się wszystkie uczucia, które aktualnie mi towarzyszą. Jestem prawie na miejscu. Idę piątą alejką mijając kolejno groby wciąż mając nadzieję, że na płycie nie będzie jego imienia i nazwiska. Kładę kwiaty i składam dłonie do modlitwy. Ludzie, zaczynają coś szeptać między sobą kiedy dołącza do mnie reszta ekipy. Pełna cisza, a w oczach u każdego widać łzy. - Jeszcze miesiąc. Jeden cholerny miesiąc i będzie rok. - siadam na ławce oddalonej kawałek od pomnika. Zakrywam twarz dłońmi czując spływające po policzkach łzy. To jest zbyt trudne gdy śmierć odbiera ukochaną osobę, nagle.. / dearmad
|
|
|
|
Gdy patrzę w niebo myślę o Tobie Stary.Kolejny raz nocą na ulicy mijam Twoją Ukochaną.Jej oczy błyszczą w blasku księżyca - jest zapłakana.Wraca od Ciebie.Kolejne popołudnie spędziła na cmentarzu.Nie radzi sobie - ochraniam ją jak tylko mogę,pomagam jej na każdym kroku.Nigdy nie zostawię jej samej tak jak Twojej rodziny - obiecałem Ci to. Wspomnienia mnie wyniszczają. Dni mijają coraz szybciej. Jeszcze trochę i będzie rok od Twojego odejścia ale Ty żyjesz i będziesz wiecznie żył w myślach i w sercach. Znów uklęknę i pomodlę się za Ciebie. Czekam cały czas tu na Ciebie. Nadal skręcam dwa, a w sklepie kupują kilka piw więcej i otwieram dla Ciebie jedno stawiając na ławie obok mojego. Teraz częstuje fajką powietrze. Nie tylko ja, każdy chłopak tak ma.Wychodzę z klatki i przysiadam na ławce pod blokiem - Twoje miejsce nadal jest wolne.Zawsze ktoś je przeciera i rozgląda się czy nie pojawiasz się w pobliżu.Na moim ciele ma pojawić się Twój portret wtedy będziesz już zawsze blisko. | dearmad
|
|
|
|
Nigdy nie byłem doskonały, odbiegałem od ideału wielu dziewczyn. Od Małolata latałem w dresach, a niektórzy już nie pamiętają nawet jaki mam kolor włosów. Wychowywali mnie na osiedlu starsi chłopacy, w których byłem zapatrzony jak w obraz.. naśladowałem, chciałem chodzić wszędzie z nimi. Pierwsze ustawki, melanże - należałem do ich ekipy. Byłem jednym z nich, zaakceptowali mnie. Nie musiałem długo czekać by obok mnie stawał rodzony brat. Ostrzegałem go, odpychając niejeden raz. Powtarzałem, że to nie jest świat dla niego, bo sam żałowałem nie jeden raz w jakim bagnie byłem. Nie poddawał się biorąc przykład ze mnie. Też kiedyś był młody, a ja trzymałem mu worek by mógł w niego uderzać. Sam podałem mu pierwszego szluga i pozwoliłem się napić. Jego pierwsza dziewczyna? Jak nawinął Juras to była ulica.. każdy z nas był "zakochany w niej" idąc w ciemno. / dearmad
|
|
|
|
Tato, przepraszam. Zawiodłem Cie znów.. uciekłem od problemów, które mnie przerastały, a przecież Ty powiedziałeś mi, że nigdy nie mogę dać za wygraną. Od najmłodszego powtarzałeś mi, że nie mogę nigdy powiedzieć basta nawet gdy zaliczę parter. Twoje rady? Pamiętam je wszystkie. Zawsze powtarzałeś mi - Chroń swego brata, synu. On w Tobie ma mieć oparcie. - zrobiłem to kolejny raz, zawiodłem. Pozwoliłem mu tam pójść, a teraz? Leży w szpitalu. Wiem, że mnie nie obwiniasz o to.. powtarzasz mi to, każdego dnia, że to nie moja wina ale Tato.. wiesz doskonale, że to ja bym wolał tam leżeć. Zawsze byłeś ze mnie dumny nawet gdy przegrywałem będąc jeszcze młodym, słabym chłopcem. Zawsze mówiłeś, że następnym razem wygram - zawsze tak było. Chciałeś.. bym się realizował w każdy możliwy sposób. Nie zabraniałeś mi niczego chcąc bym uczył się na własnych błędach, potknięciach. Dziś dziękuje Ci za wszystko, bo bez Ciebie nie dałbym sobie nie jeden raz rady. Kocham Cie, Tato. / dearmad
|
|
|
|
Ty jego świat widzisz inaczej niż On - patrzysz z boku i powtarzasz, że zazdrościsz mu, bo przecież ma kochających rodziców. Kilka zer na koncie, duży dom z ogrodem i ziomków zawsze u swego boku. Blizny, świeże rany i siniaki na jego ciele tłumaczysz sobie dobrym dymem, ustawką, którą pewnie wygrał, bo się nie poddał. A jak On widzi swój świat? Chce z niego zniknąć. Ma dość atmosfery w domu kiedy w powietrzu znów czuć kolejną awanturę. Znów stanie w obronie Matuli i dostanie kilka mocniejszych ciosów od ojca, ale nie podniesie na niego ręki - zniesie to by móc później uciec gdy kat się uspokoi. Ziomki? Tak naprawdę są jego rodziną, wierzą w niego i pomagają w najtrudniejszych chwilach gdy czasem nawet nie ma gdzie spać. Jego hajs na koncie? Zarobił sam. Zapierdala w dwóch pracach jednocześnie - z jednej do drugiej. A jego dom z ogrodem? Wolałby mieszkać w najgorszych warunkach, w ubogim domu ale mieć kochającą rodzinę.. w której awantura to nie codzienność. / dearmad
|
|
|
|
Niby jest tak samo ale trochę inaczej. Ulice są podobne, a na każdej palą się lampy. Może jest tutaj trochę cieplej i ludzie uśmiechają się szczerze do innych. Jest spokojniej i są piękne widoki. Miasto tętni swoim życiem jednak przeważają wycieczki rowerowe, auta gdzieś zanikły na parkingach. Może i kocham tą odmienność ale brakuje mi polski. Brakuje mi zgiełku, każdego ranka.. w południe i często wieczorem. Tęsknie za szarym osiedlem przesiąkniętym masą wspomnień. I chyba wolę marznąć uważając by ktoś nie wbił mi kosy między żebra.. ale chce żyć tam gdzie się wychowałem, gdzie stawiałem swoje pierwsze kroki. Tak, właśnie tutaj chce umrzeć z uśmiechem na ustach wiedząc, że żyłem pełnią życia. / dearmad
|
|
|
|
Za oknem pada deszcz, a Ona.. skulona siedzi sama na parapecie obserwując dokładnie ten obraz. Jej policzki także mokną jednak od łez. Chce dostrzec w tym świecie coś dobrego.. w kroplach deszczu pragnie odnaleźć swoje szczęście, które gdzieś uciekło wraz z jego odejściem. - Nie mów nic, proszę. - wypowiada, każde ze słów z wielką trudnością. - Ja wiem, że On jest w lepszym miejscu. - ociera swoje łzy rękawem jego bluzy. - Mimo tego wolałabym by był tutaj, obok mnie, a nie gdzieś tam daleko. - kontynuuję patrząc gdzieś wysoko w niebo. Opuszkami palców na zaparowanej szybie rysuje serduszko wpisując w środek jego inicjały. - Był bratem bez skazy, idealnym. Rozumiesz Dawid? Idealnym. - wbija we mnie wzrok nagle go spuszczając. Biorę głęboki oddech przytulając ją do siebie jak najmocniej potrafię, a Ona szepta mi - Tak bardzo za nim tęsknie.. obiecaj mi Ty, że nigdy nie odejdziesz jak On. | dearmad
|
|
|
|
Codziennie się zastanawiam.. myślę o tym gdzie On teraz jest. Czy może patrzy na mnie z góry kiwając przecząco głową mówiąc - Stary idź prosto bo źle skończysz. - a ja po prostu tego nie słyszę? A może milczy? A może go tak naprawdę nie ma? Nie to nie możliwe. Jego ciało.. gdzieś kilka metrów pod ziemią wyniszcza się w drewnianej trumnie, a duchem jest zawsze na tym osiedlu i trybunach. Wierzę w to.. tak samo jak wierzę, że jeszcze pewnego dnia go spotkam i będę mógł zamienić z nim kilka prostych słów. Wstaje, każdego ranka z nadzieją, że to był cholernie zły sen, że On wpadnie do mnie jeszcze tego samego dnia.. niestety. Nie wszystkie marzenia, pragnienia się spełniają niezależnie jak bardzo byśmy tego chcieli. Dziś mogę pójść tylko na jego grób.. dziś dopiero sobie uświadomiłem, że za kilkanaście dni będzie rok. | dearmad
|
|
|
|
Dodaj komentarz