 |
breatheme.moblo.pl
nie potrzebuję wiele szepnęła daj mi tylko siłę i odwagę na to bym mogła dzielnie stawić czoła temu podłemu światu breatheme
|
|
 |
|
nie potrzebuję wiele- szepnęła- daj mi tylko siłę i odwagę na to, bym mogła dzielnie stawić czoła temu podłemu światu / breatheme
|
|
|
|
mimo przepełniającego ją strachu, co ranek wychodzi na dach swojego bloku i rysuje palcem na niebie nadziei / breatheme
|
|
|
|
była przekonana, że niemożliwe jest złamanie serca w taki sposób, by rany nie zdawały się goić. los chciał jej udowodnić, że tak można. problem w tym, że mimo tego, że zapomniała o wszystkich wyrządzonych jej krzywdach, jej serce niemiłosiernie krwawi i przypomina jej, by nigdy już nikomu nie zaufała. czasem tylko w czasie ulewy wyjdzie przed blok i szepnie: -wygrałeś, losie- miałeś rację.. / breatheme
|
|
|
|
dlaczego kochamy, kiedy miłość daje nam ewidentnie do zrozumienia, że nas nienawidzi? / breatheme
|
|
|
|
wiedziała tylko, że ma dość kręcenia się w kółko. czasem z kolei wydawało jej się, ze robi krok do przodu, a tak naprawdę cofała się o dwa w tył / breatheme
|
|
|
|
wiedziała, że coś jest nie tak. zazwyczaj potrafiła usiąść przy stoliku w kawiarni i na kawałku serwetki złożyć kilka wersów. patrząc na zachód słońca jej przemyślenia mimowolnie zamieniały się w słowa. teraz, gdy próbuje się skupić, jej myśli błądzą w jego kierunku. cholera- pomyślała- ten chłopak ukradł mi oddech / breatheme
|
|
|
|
wstając rano, poczuła jak promienie słońca pieszczą jej zaspaną jeszcze twarz. podeszła do okna, z którego zobaczyła dzieci sąsiadów biegające po boisku za piłką. czym prędzej ubrała bawełniany, rozciągnięty dres, przełożyła przez głowę ciepłą bluzę, włożyła trampki i zbiegła do nich na dół. 20-letnia studentka prawa wydurniająca się z dziećmi na boisku przed blokiem. 'to będzie piękny dzień'- pomyślała, gdy cała zmachana i brudna wbiegała do klatki, a zza jej pleców dochodziły wrzaski: 'do jutra!' / breatheme
|
|
|
|
siedziała w pociągu, który miał ją zawieźć do rodzinnego miasta. dziewczyna z wielkimi słuchawkami na uszach, mocno wytuszowanymi rzęsami i potarganymi ciemnobrązowymi włosami, pisała coś na starych biletach pkp. wiedziała, dokąd zmierza i z czym będzie musiała się uporać; w jej oczach już od dawna nie ma strachu- stała się dziewczyną o lwim sercu / breatheme
|
|
|
|
możesz się zastanawiać, gdzie bywałam ostatnimi czasy- potrzebowałam zaszyć się w jakimś spokojnym miejscu i tak zrobiłam. teraz powróciłam. mam zamiar chodzić z zadartym nosem ze spodniami wiszącymi na moim chudym tyłku, z przywróconym poczuciem własnej zajebistości i pewnością siebie. the brown-hair-bitch is back! / breatheme
|
|
|
|
zaczęło się- ranne wstawanie, nudne wykłady, jeżdżenie na wf na drugi koniec miasta. zwykła szara codzienność, ale może tego mi potrzeba? / breatheme
|
|
|
|
życie potrafi każdego boleśnie doświadczyć. sztuką jest podnieść się i iść wciąż dalej ..niezależnie od tego, ile cierpienia, bólu, strachu, czy żalu masz w sobie, pamiętaj, że jesteś także silna, wartościowa i piękna- jesteś kobietą- co sprawia, że poradzisz sobie z tym wszystkim. a teraz zamknij oczy i w to uwierz. otwórz je, wyjdź na spacer i wróć. lepsza, silniejsza / breatheme
|
|
|
|
wbijam na uczelnie z torbami stoprocent, po czym widzę odstrojone lalki z roku- taaa pomyślałam, pierwszy dzień po sesji, trzeba się pokazać. idę złożyć indeks do dziekanatu, widzę dziewczyny ode mnie z grupy. -co wy takie odwalone, nie wiem o jakimś egzaminie dziś, czy co? -nieee, wiesz, postanowiłam dostosować zawartość szafy do naszego kierunku studiów- odpowiada jedna. zaczęłam się brechać, po czym w odpowiedzi na 'z czego huczysz?!' powiedziałam: -no to cholera znów odstaję, bo w tych torbach mam kolejne baggy i wykurwiście jaskrawe dresy endorfiny. mam w dupie to, jak się ubieram, to nie wpływa ani na mój intelekt, ani na wartości, jakie wyznaje. nieważne, że jak mama zobaczy te spodnie, to prawdopodobnie dostanie zawału serca / breatheme
|
|
|
|
Dodaj komentarz