 |
Moja głowa znów jest pełna wspomnień. Wyświetla je jak projektor różne slajdy. Próbuje lekceważyć to, ale nie da się zapomnieć o tym, co jest częścią mnie samej. Gdyby nie przeszłość nie byłabym tą osobą, którą jestem teraz. Szczerość i kłamstwo. Miłość i nienawiść. Wiara i nieufność. Siła i słabość. Ból i uśmiech. Lęk i odwaga. Zwątpienie i pewność. Ambiwalencja uczuć. Znam to doskonale. Jeden wielki chaos. Gubię się. Tracę swój rozsądek. Kieruje się sercem, które nie słynie z podejmowania dobrych decyzji. Nie umiem już bronić się przed uczuciami. Może to właśnie to mnie zabija.
|
Dodaj komentarz
lokoko_zakochana_wakacyjnie:
Diękuje:* jak zwykle będę udawać i niedługo wrócę do stanu normalnego :)
