 |
|
Tak, nie przeczę - czekałam na Ciebie. Tak cholernie długo, że już straciłam rachubę. Wyobrażałam sobie jak byłoby, gdybyśmy byli razem. Przez ten czas wyidealizowałam sobie Ciebie w moim samotnym umyśle, przypisując do Twojej osobowości coraz to nowsze zalety. Tak, nie przeczę - zapomniałam jaki naprawdę byłeś, więc kiedy znów się spotkaliśmy nie wydarzyło się nic niezwykłego. Tyle marzeń, wspólnych momentów, które planowałam zniknęło w jednej chwili. W końcu moje wyobrażenia mogłyby chociaż po części stać się prawdą, czyż nie? Znów się myliłam. Przepraszam że, znów pokochałam kogoś kto wygląda jak Ty, ale nie jest Tobą.
|
|
|
|
Z niczego potrafisz obudzić me serce na nowo.
|
|
|
|
Wolałem popatrzeć w Twoje oczy
Nie mogłem się im oprzeć
Nie chciałem ciszy mącić.
|
|
|
|
A może pan "przypadek" sprawi, że się znów spotkamy?
|
|
|
|
Zgubiliśmy się gdzieś między regałami rzeczywistości. Szukałam Cię, ale przestałam mieć nadzieję, że kiedykolwiek Cię jeszcze zobaczę. Minęło tyle czasu. Tyle chwil. Tyle bólu. Żałuję, że nie obroniłam Cię przed rutyną, która popsuła to wszystko co kiedyś było naszym niebem. To naprawdę boli...czekanie, aż wolność zwróci mi Ciebie.
|
|
|
|
I potencjalnie takie same, różne łzy, napływające powoli z serca do oczu oczyszczają nas z toksycznych emocji i sprawiają, że czujemy się wolni, czyści. Lecz niekiedy te uczucia nie napłyną nam do oczu, bo są zbyt ciężkie. Nie możemy się ich pozbyć w żaden sposób. Musimy się z nimi oswoić.
|
|
|
|
Pojawiłeś się w delikatnym ułamku sekundy, by odświeżyć me wspomnienia.
Przywróciłeś słońce by teraz schować je za chmurami...
|
|
|
|
Nie uciekniesz, miłość zostawia ślady...
|
|
|
|
A połączyło ich to krótkie stwierdzenie...Zwykłe "Kocham Cię!" połączyło ich ciała, myśli, sny, spojrzenia, marzenia i uczucia. Od tej chwili już zawsze będą jednością...
|
|
|
|
- Kocham Cię.
- Ja Ciebie też.
- Wykrzycz to całemu światu.
- Kocham Cię...
- Czemu wyszeptałeś mi to do ucha?
- Bo ty jesteś całym moim światem.
|
|
|
|
Zastanawia mnie co czuje, gdy mija mnie na ulicy, gdy nasze oczy spotykają się na te kilka krótkich sekund. Zastanawia mnie czy czasem o mnie myśli, jak i czy w ogóle wypowiada się na mój temat. Zastanawia mnie czy żałuje, że to wszystko miało miejsce, czy może wręcz przeciwnie, żałuje że to się skończyło. Zastanawia mnie jaki ma do mnie stosunek i kim tak właściwie dla niego byłam...
|
|
|
|
Wiesz co? To prawda, nikt nie będzie się uśmiechał tak jak Ty, nikt nie będzie umiał mnie rozbawić tak jak Ty, nikt nie spojrzy mi w oczy tak jak Ty, ale pocieszam się tym, że może kiedyś, Ty poznasz kogoś kogo pokochasz tak mocno, jak ja pokochałam Ciebie, a on złamie Ci serce. Wierze też, że kiedyś spotkam kogoś takiego, kto będzie miał dla mnie najpiękniejszy uśmiech na świecie, będzie mnie umiał rozbawić najlepiej na świecie, spojrzy mi w oczy, w sposób jaki Ty tego nie robiłeś i zostanie ze mną na zawsze.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
