 |
|
'Nieprawda, że czas leczy rany i zaciera ślady. Może tylko łagodzi przykrywając wszystko osadem kolejnych przeżyć i zdarzeń. Ale to, co kiedyś bolało, w każdej chwili jest gotowe przebić się na wierzch i dopaść. Nie trzeba wiele, żeby przywołać dawne strachy i zmory. Gdyby nawet trwały w ukryciu, zepchnięte na samo dno, to przecież gniją gdzieś tam, na spodzie, i zatruwają duszę, zawsze pozostawiając jakiś ślad - w twarzy, w ruchach, w spojrzeniu - tworzą bariery psychiczne, kompleksy. Nie pomoże wódka, nie pomoże szarpanie się w skrajnościach.'
|
|
|
|
'Zwykle, zanim życie wręczy nam swoje najwspanialsze prezenty, owija je starannie w największe przeciwności losu.'
|
|
|
|
Zostawiłeś bałagan w moim życiu, nie zdążyłeś tego poukładać. Zniknąłeś zbyt szybko. Zabrałeś ze sobą szczęście, burząc wszystko to co tylko dzieki Tobie odbudowałam. Wróć
|
|
 |
|
Bo za bardzo mi zależało. Od początku. Od momentu, kiedy zaczęliśmy na siebie patrzeć
|
|
|
|
Odszedłeś nagle, tak samo jak nagle się pojawiłeś. Szkoda tylko, że ja nie potrafię nagle zapomnieć
|
|
|
|
Nie mogę dawać Ci kolejnych szans w nieskończoność. Nie mogę w nieskończoność umierać.
|
|
 |
|
Pogódź się z przeszłością, by nie psuła ci teraźniejszości.
|
|
|
|
'Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi. Zanurzam się w wodzie, która ma płowy kolor rozkopanej gleby. Każdy oddech dusi. Nie ma niczego, czego można by się przytrzymać, niczego, w co można by się wbić pazurami. Nie ma wyjścia, trzeba odpuścić. Odpuścić. Poczuć wokół siebie ciężar, poczuć kurczenie się płuc, powoli narastające ciśnienie. Pozwolić sobie na to, by opaść głębiej. Nie ma nic, tylko dno. Nie ma nic, tylko smak metalu, echo dawnego życia i dni, które zlewają się w ciemność.'
|
|
|
|
Nie umiem poradzić sobie z rzeczywistością, wciąz zbyt naiwna, pragnąca rzeczy niemożliwych. Potrzebuję Cię, Twojej troski, Twojej opieki i Twojego cudownego uśmiechu, który zawsze był zarezerwowany tylko dla mnie. Prowadziłeś mnie przez życie jak małą bezbronną dziewczynke, a ja byłam przekonana, że trzymam za rękę szczęście. Nie bałam się niczego, nie patrzyłam w tył, żyłam chwilą i nie martwiłam przyszłością. Teraz strach jest wszechobecny. Nie umiem już spokojnie zasnąć, nie pamietam jak ułożyć usta w uśmiech... Potrzebuję Cie.
|
|
 |
|
zaryzykuj. wystarczy 7 sekund odwagi, by móc coś zmienić w swoim życiu.
|
|
|
|
co zrobisz, jeśli powiem, że tęsknię?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
