 |
|
Dziewczyna. 13 lat. Niezwykle dojrzała. Dostała od życia wpierdol, nie powiem że nie. Przeżyła wiele. Bardzo wiele. Siedzi w domu dziecka. Dlaczego? Bo ludzie, którzy powinni być dla niej podparciem byli zwykłymi skurwielami. Matka piła bez opamiętania. Ojciec kradł. Ona miała siostrę. Młodszą o 3 lata. Ona była dla niej najważniejsza na świecie. Poszłaby za nią w ogień. Ich rodziną zainteresowała się opieka społeczna. Ojciec poszedł siedzieć, z matką nie wiadomo co się dzieje. A dziewczynki? Młodszą adoptowano. Starsza jeszcze siedzi w bidulu. Tęskni. Cholernie. Nawet nie może zobaczyć swojej małej siostrzyczki. Nawet nie wie że ta przeżywa horror, bo wysłano ją do większej patologi niż tej, którą był jej rodzinny dom. Macocha ćpała. Ojczym zboczeniec. Mała cierpiała. Cholernie. Ale co mogła zrobić? Była tylko dzieckiem. Nikt jej nie pomógł. Tak działa ten pierdolony system w naszym pięknym kraju. ./najebanatymbarkiem
|
|
|
|
Wracałam do domu z imprezy. Nieźle wstawiona, ale większość rzeczy pamiętam. Drogę powrotną najbardziej. Przechodziłam między znajomymi blokami z butelką jack daniels'a w jednej ręce i ze szlugiem w drugiej. Usiadłam na ławce i tak siedziałam i patrzałam się przed siebie. Podszedł do mnie On. Czekałam na ten moment. " Zawiodłaś mnie, wiesz? " - powiedział . " Czym?! " - odpowiedziałam oburzona. " Myślałem że masz mocniejszą banię słodka" - powiedział z uśmiechem. " A mam " - powiedziałam. " To chodź. Sprawdzimy kto więcej wypije. ". I poszliśmy. Spiliśmy się wtedy już nieźle, dlatego nie pamiętam dlaczego znalazłam się w jego łóżku, naga. Ale podobało mi się to, bo w końcu mogłam przytulić się do Jego nagiej klatki piersiowej. / najebanatymbarkiem
|
|
|
|
Niektórzy ludzie mimo że odejdą to w naszych sercach zostają na zawsze. Choćby nie wiem jak wiele krzywd nam wyrządzili - my i tak będziemy o nich pamiętać. Na zawsze kurwa. / najebanatymbarkiem
|
|
|
|
Ta nadzieja boli. Tak, cholera boli. / najebanatymbarkiem
|
|
|
|
W jedną chwilę zjebało się coś co budowaliśmy parę dobrych lat... / najebanatymbarkiem
|
|
|
|
Dziwne to jest... Tak mocno kochać, a jednocześnie nie móc nic z tym zrobić. Ta świadomość mnie rozpierdala. / najebanatymbarkiem
|
|
|
|
Sorry chłopcze. Nie wiedziałam że odczepiając cię na facebooku robię ci nadzieję. / najebanatymbarkiem
|
|
|
|
żyjesz w kraju, w którym jeżeli nie jesteś dziwką, chodzącą na weekend na balety i ruchającą się za browara, uwieszającą się nadpobudliwym śmierdzącym dresom u szyi nie masz szans przebicia. kiedy jesteś inna, nie jesteś skwarą, kibolem, nie napierdalasz sie, nie pakujesz, nie tapetujesz i nie farbujesz, masz inne zainteresowania czy poglądy od razu jesteś gorsza. ja też nie mam tolerancji - dla cweli, którzy na ulicy skaczą do innych z powodu glanów, koloru skóry czy zbyt ciasnych rurek, i kozaczą w internecie. | ouye.
|
|
|
|
Nie powiem że jest łatwo. Bo nie jest. Jest cholernie ciężko. Tym bardziej że wiem że już nigdy nie będziesz mój. / najebanatymbarkiem
|
|
 |
 |
kilka lat temu pierwszy raz spieprzyłam swoją największą szansę na szczęście w miłości. czemu? to proste - przez strach. bałam się poważnych nowych wyzwań, którymi było udostępnianie światu swoich uczuć i emocji. to może dziecinne, ale stchórzyłam na myśl o tym jak będę musiała przyznać się do swoich uczuć. bałam się, że coś nie wypali i że będziemy ogromnie cierpieć. bałam się, że jego uczucia nie są na tyle prawdziwe, abym mogła angażować się w ten związek. czy żałuję swojej decyzji? nie, już nie. udało mi się podnieść po tej porażce tylko dzięki przyjaciołom, którzy nauczyli mnie, że na szczęście trzeba poczekać, że ono samo przychodzi do nas nieproszone i że w pełni wynagradza nam całe cierpienie. i wiecie co? nie jestem teraz w żadnym związku, ale mimo wszystko czuję się naprawdę szczęśliwa. / niechcechciec
|
|
|
|
Dodaj komentarz
