 |
Przecież nie ma nic gorszego niż tęsknota. Nic bardziej zepsutego a zarazem pustego. Czujesz jak uczucia robią z Tobą co chcą.. jak kolejny świt nie przynosi ukojenia. Jak kolejny przechylony kieliszek daje tylko chwilowe zapomnienie. Tęsknota nie znika dopóki nie czujesz drugiego bicia serca. [ ciamciaa ♥]
|
|
 |
Musisz wiedzieć, że ja nie jestem tą, która cierpliwie czeka na Twój telefon. Jestem tą, która denerwuje się okropnie, kiedy nie odzywasz się cały dzień. Tą, która zawsze pisze najczarniejsze scenariusze. Tą, która każde Twoje słowo tłumaczy sobie na milion różnych sposobów. Tą, która każdą sytuację dokładnie zapamiętuje i przechowuje w sercu już na zawsze. A wszystko to dlatego, że tak cholernie mi na Tobie zależy. I strasznie przeraża mnie myśl, że kiedykolwiek mogłabym Cię stracić.
|
|
 |
Może i oszukuję siebie twierdząc, że nic do Ciebie nie czuję, i że nie tesknie za Tobą, ale jednak mam świadomość tego, że niespełna trzy lata znajomości swoje zrobiły. Przyzwyczaiłam się do Ciebie pod wieloma względami. Przywykłam do Twojej obecności, która często sprawiała radość, a niekiedy zakłopotanie. Cieszyłam się właściwie wyłącznie tym, że byłeś. Nie interesowała mnie cała ta reszta, a dziś, teraz? Kolejny raz walczę ze sobą i chwilą słabości do Ciebie. Nie chcę, aby kolejny raz odbiło się to wszystko na mojej psychice. Nie dałabym rady znieść tego wszystkiego. Stanowczo jest tego za dużo. I może komuś udało by się pokonać taki ciężar i walczyć z tymi chwilami, przepełnionymi słabościami, ale ja sie z tego wypisuję. Nie chcę brać w tej zabawie udziału.
|
|
 |
teraz już wiem, wiem dlaczego po każdym ciosie od Ciebie, po każdej złej wiadomości, lub miesiącu dwóch, trzech bez słowa dawałam radę. teraz już wiem - miałam przyjaciół, ziomków którzy byli. Jednemu mogłam sie wyżalić całkowicie, przy drugim zapominałam o wszystkim i cieszyłam sie chwilą, z trzecim rozmawiałam, a czwarty dawał rady i tak dalej i tak dalej. tak miałam wspaniałych przyjaciół i znajomych, każdy był wartościowy na swój sposób i chociaż wiem, że nieliczni z nich to przeczytają, to z góry wielkie wielkie wilekie DZIĘKI! za wszystkie wspaniałe dni dawno przeżyte./emilsoon
|
|
 |
Jestem samobójczynią. Wariatką, psychicznie chorą dziewczyną.. nie znającą konsekwencji swoich czynów. Mimo tego chce to zrobić. Chce poczuć jego bliskość nawet jeśli miałaby mnie zabić, rozumiecie? To jest więcej niż wszystko.. to jest jak spotkanie z aniołem. Dotknięcie własnej duszy. Jak pierwszy pocałunek. To coś wyjątkowego. Chce to przeżyć. [ ciamciaa ♥ ]
|
|
 |
i zawsze, każdej nocy powracałam do naszych nocnych spotkań przy okienku, tak pamiętam jak się trzęsłam gdy czekałam aż przyjdziesz, chociaż nie sam, ale przyjdziesz, że Cię zobaczę - jedno z rodzaju podnieceń, albo inaczej - adrenalina. pamiętam te głupie podrywy, ten wzrok, te szmeranie po moim ciele. Zawsze byłeś po paru piwach - wtedy byłeś zajebisty. za każdym razem liczyłam, że nasze usta w końcu się spotkają - niestety, zawsze coś musiało przeszkodzić. nawet już nie pamiętam o czym gadaliśmy - chociaż byłam podjarana samym faktem, że gadamy, lubiłam Ci dogadywać, po każdym Twoim słowie. Byłam tam tylko ja, Ty i jeden, czasami dwa ziomki - mimo że byłam jedyną dziewczyną, chciałam Twoją uwagę skupić tylko na sobie. Tak pamiętam wszystko doskonale, gesty, Twój obraz, To co sie działo. Tylko słowa gubią się między moimi myślami, a tym co wtedy czułam./emilsoon
|
|
 |
Rozdajesz karty, którymi kroczymy do przeszłości. Sprawiasz, że powracają wokół nas dawne uczucia, ale nie rozumiesz, że tym rozdaniem zadajesz jakiś ból. To staje się tak silne, ze nie ma szans na walkę z tym. Owszem, można się temu przeciwstawiać, ale co nam to da? I tak nie wygramy z niczym co nas przerasta. Jesteśmy zbyt słabi, aby grać z przeszłością i przeciw wspomnieniom. One nas zniszczą, one nas zabiją i tak. Odejdziemy, nasze drogi się rozdzielą, a my? Zaczniemy coraz bardziej się w sobie gubić, zaczniemy szukać pewnych rozwiązań na życie, które nas zniszczą. W końcu i tak nie będzie już niczego co nas odbuduje. Nic nie będzie takie samo, jak kiedyś. My nie będziemy takimi ludźmi, jakimi byliśmy. Teraz przecież jesteśmy kimś innym, nie jesteśmy małolatami, które bawiły się jeszcze niedawno w dorosłe życie. Obecnie my jesteśmy dorośli i uczymy się życia..
|
|
 |
Błagam Cię. Odejdź ode mnie i nigdy więcej się do mnie nie zbliżaj. Odejdź ode mnie, zniknij z mojego życia. Nie chcę Cię znać, nie chcę, abyś wiedział co się ze mną dzieje. Nie chcę, abyś widział, jak się staczam przez Ciebie. Przecież to mnie niszczy, to mnie zabija. Ty tego nie widzisz, nie czujesz, bo wiesz, że jesteś szczęśliwy. Masz kogoś kogo kochasz, kto daje Ci radość każdego dnia, a ja? Nie mam spokoju, nie mam tego czego pragnę od wielu tygodni, bo Ty nagle się zjawiłeś, powróciłeś i mnie zniszczyłeś. Doprowadziłeś do mojego wewnętrznego upadku, którym spasowałam wszystko. Chciałam coś ze sobą zrobić, bronić się jakoś przed myślami, przed tym co we mnie siedzi, ale na co mi to potrzebne, po jaką cholerę mam się bronić przed własnymi słabościami skoro one i tak mnie zabijają wiecznie? Nie rozumiesz, że Ty sam mnie zabijasz, że to co się dzieje wokół mnie, we mnie jest Twoją winą? Nie widzisz i nie czujesz mojego zniszczenia?
|
|
 |
nic już nie opisze tego jak bardzo brakuje mi przeszłości i tej błogiej wolności od odpowiedzialności./emilsoon
|
|
 |
I.Jestem tak słaba, a wręcz powiedziałabym, że nieśmiała. Nie znam się na niczym, bo wszędzie widzę, jakieś przeszkody, które ludzie podrzucają mi pod nogi. Uczę się życia wyłącznie na własnych błędach, poprzez poznawanie ludzi.. oraz poprzez obserwację ich charakterów. Nie jestem w wcale nikim dobrym, bo wiele siedzi we mnie zła, ale staram się. Staram się być kimś innym, kimś kogo nikt tak naprawdę nie zna. Próbuję grać, udawać i oszukiwać, że nie jestem wcale dobrą dziewczyną, bo wiem, że to może trzymać ludzi na dystans ode mnie, ale jednak tak nie jest. Są osoby, którym nie potrafię odmówić, którym nie odmówię pomocy. Bo co jeżeli właśnie ode mnie zależy to, jak ich drogi się potoczą? A co jeżeli właśnie ja znam jedyny sposób na wyjście z danej sytuacji? Gdybym nie wyciągnęła do kogoś ręki ta osoba nigdy może by nie wyszła z nagna, w którym się znalazła.
|
|
 |
II.A tak ten ktoś wychodzi na powierzchnię, wydostaje się z tego w co się wpakował, próbuje zacząć wszystko od nowa. Po jakimś czasie widzę, że ta osoba się uśmiecha, a ja też się cieszę, że komuś coś się udało. I wtedy właśnie uświadamiam sobie, że moje życie, moja aktorska gra, przybieranie różnych masek uciekło spod kontroli. To wcale nie jest dobre, to jest złe, a wręcz powiedziałabym okrutne. Bo kłamię siebie, kłamię innych, ale ja po prostu nie chcę pokazywać się z dobrej strony, nie chcę, aby ktoś mnie tym niszczył. Nie mogę sobie pozwolić na chwilę słabości względem innych osób, a jeżeli tak się będzie działo, to będzie źle. Z resztą już jest źle, bo zbyt wiele osób zdobyło dostęp do mojego wnętrza i serca. To mnie zniszczyło. Bo Ci, którzy przy mnie byli rozpalili ogień w moim sercu, jednocześnie roztopili kamień, który je schłodził. A nie tak miało to wszystko wyglądać. Miałam być przecież egoistką, zimną suką dla każdego.
|
|
|
|