II.A tak ten ktoś wychodzi na powierzchnię, wydostaje się z tego w co się wpakował, próbuje zacząć wszystko od nowa. Po jakimś czasie widzę, że ta osoba się uśmiecha, a ja też się cieszę, że komuś coś się udało. I wtedy właśnie uświadamiam sobie, że moje życie, moja aktorska gra, przybieranie różnych masek uciekło spod kontroli. To wcale nie jest dobre, to jest złe, a wręcz powiedziałabym okrutne. Bo kłamię siebie, kłamię innych, ale ja po prostu nie chcę pokazywać się z dobrej strony, nie chcę, aby ktoś mnie tym niszczył. Nie mogę sobie pozwolić na chwilę słabości względem innych osób, a jeżeli tak się będzie działo, to będzie źle. Z resztą już jest źle, bo zbyt wiele osób zdobyło dostęp do mojego wnętrza i serca. To mnie zniszczyło. Bo Ci, którzy przy mnie byli rozpalili ogień w moim sercu, jednocześnie roztopili kamień, który je schłodził. A nie tak miało to wszystko wyglądać. Miałam być przecież egoistką, zimną suką dla każdego.
|