 |
|
Idę w to miejsce, w to gdzie Cię poznałam z żyletką w ręce.
|
|
|
|
Już nie wiem co mam robić. Ja go po prostu kocham, ja nie mogę bez niego żyć. To nie jest zwykły kolega, to jest osoba dla której żyję.
|
|
|
|
Chyba się w nim zakochałam, a może tylko mi się podoba. Nie wiem, ale czuję że on mnie zrani. Może i by mnie kochał, ale wiem że nie zawsze. Nie chcę się wpakować w kolejny horror miłosny.
|
|
|
|
Nie wybaczę nigdy twojej mamie tego, że cię urodziła.
|
|
|
|
On mnie nie już nie obchodzi ale fajnie, by tak było trzymać go za rękę. Nie, nie.. co ja mówię. Ale w sumie to, fajnie by było gdyby mnie przytulił. Nie, przecież to nie realne. A może pocałował? Nie, to niemożliwe. A może by tak.. - Fajnie by było, gdy byś o nim naprawdę zapomniała? Dziewczyno, uspokój się. Przecież sama sobie zrobiłaś krzywdę, sama go odtrąciłaś. - Wiem, wiem. Jestem pieprzoną marzycielką.
|
|
|
|
Tutaj go poznałam, tutaj pierwszy raz go pocałowałam, tutaj pierwszy raz mnie przytulił, tutaj pierwszy raz mi złamał serce.
|
|
|
|
Swoim kolegom powiedział że jestem dziwką, a koleżankom że jestem miłą dziewczyną. Hm, ciekawe jak mówi rodzicom.
|
|
|
|
Nie potrafię patrzeć się na niego, odpowiadać mu cześć a największy problem to z nim rozmawiać. Nie potrafię znieść tego bólu w sercu. Nie mogę opanować siebie.
|
|
|
|
Przepraszam, zgubiłam klucz do mojego serca. Mogę zamieszkać w Twoim?
|
|
|
|
Kiedy jestem smutna kopię kamyki, mam rozpuszczone włosy, nie nosze kolczyków, bransoletek. Po prostu jestem inna. Mało osób zauważyło to u mnie, ale Ci prawdziwi przyjaciele to zauważyli i to jest w tym najpiękniejsze.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
