 |
|
żyję po to, by cię wkurwiać.
|
|
 |
|
"Później!
Porozmawiam z Tobą później.
Zadzwonię do Ciebie później.
Do zobaczenia później.
Później pójdziemy na spacer.
Później powiem Ci, jak się czuję.
Później dowiesz się, ile dla mnie znaczysz.
Później może Cię pokocham, a może zapomnę.
Zostawiamy wszystko na później i zapominamy, że „później” nie jest nasze!
Że „później” ludzi może już nie być z nami.
Że „później” możemy już ich nie usłyszeć, nie zobaczyć.
Że „później” dzieci nie są już dziećmi, a rodzice są tylko wspomnieniem.
Że „później” dzień zamienia się w noc, noc w bezradność, uśmiech w grymas bólu, a życie we wspomnienie.
„Później” będzie za późno!
Bądź teraz!
~ Sześćdziesiąt Sekund"
|
|
|
|
pokazał, że bardziej od mojego tyłka kocha moje serce. wtedy zrozumiałam, że mogę mu dać wszystko.
|
|
|
|
to nie żadne fifirifi, tylko miłość, frajerska pało.
|
|
|
|
stoisz i się ślinisz albo idziesz i zdobywasz.
|
|
|
|
na fotografii dotyka dłonią jego policzka. jest taka szczęśliwa, uśmiechnięta. wpatruje się w niego z miłością i oddaniem. jak gdyby był całym jej światem. może był całym jej światem, tylko tego nie zauważał. i może taki świat jest o wiele ważniejszy niż ten, w którym on się zagubił?
|
|
|
|
i pobłogosław Panie ten dzisiejszy dzień. dzień, w którym zerwał z tą suką. amen.
|
|
|
|
i zdarza mi się łapać za głowę, gdy pomyślę, ile prawdziwych miłości przez ciebie straciłam.
|
|
|
|
założę się, że gdybym chciała odejść, nie poszedłbyś za mną, nawet nie powiedziałbyś "zostań". wpatrywałbyś się w mój tyłek i już myślał, którą kolejną by tu poderwać.
|
|
|
|
stała na starym zarywającym się mostku. przechylając się przez spróchniałą belkę dokładnie widziała własne odbicie w gładkiej tafli jeziora. nagle wszystko wróciło. wspomnienia związane z wakacjami spowodowały, że do jej oczu napłynęły łzy. ponownie pochyliła się a małe kropelki w jednej chwili stały się górskimi potokami. spływał po jej zimnych policzkach, po czym wpadały do wody, burząc spokój idealnie gładkiej tafli.
|
|
|
|
czasem wracam wspomnieniami jakieś 12 lat wstecz... pokłóciliśmy się. krzyczeliśmy. ja płakałam. wtedy powiedziałeś, że to koniec. w tym momencie mój świat dotknął dna. wykrzyczałam pytanie, kim ona jest? co ona może ci dać, czego nie mogę ja. po chwili zastanowienia wiedziałam: ona da ci dupy.
|
|
|
|
ludzie mówią, że pachnę grzechem, ja czuję tylko twoje perfumy.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
