|
Wychodzisz z tramwaju. nie mogę oddychać. Widzisz mnie, uśmiechasz się, już nie stoję na chodniku, unoszę się, już jestem Twój z całą potęgą, która czekała na Ciebie. Ciało jest niezniszczalne, serce pisze myślom błyskotliwe pytania i odpowiedzi. Zanim usłyszymy refren jesteś moją, zaklinam Cię każdym słowem, gestem, spojrzeniem. Pragnienia stykają się ustami, czujemy to samo. Teraz pozostało udawać, że cieszymy się muzyka inną niż tą, która grają nasze myśli. Odwożę Cię a Ty, chcesz być blisko aż trudno zmieniać biegi. Stoimy tam, a twoi rodzice patrzą jak kochasz mnie, jak kocham Cię tymi oczami połączonymi zaledwie opuszkami palców, które nie chcą odpuścić tego wieczoru. Dobranoc, niech sen przyniesie nam ulgę i połączy nas jak najprędzej.
|
Dodaj komentarz
