Szpital Otoczony białymi ścianami i bezsilnym krzykiem chorych przedzieram się przez mgłę sterylności i ze spuszczoną głową idę tam, by móc usiąść obok i potrzymać Cię choć chwilę za rękę. Twoje usta w paradoksalnym geście unoszą się do góry, tworząc uśmiech. Cierpisz! Ale dzielnie zaciskasz pięść, nie pozwalając mi dostrzec Twojej ułomności, bólu-który zabiera Ci życie. -Z dedykacją tym, których straciłem. Tym, za którymi tęsknię. Przyjaciołom i wszystkim Wam.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!