|
Płakałam, bo uświadomiłam sobie, że doświadczam czegoś, co jest najstraszniejsze w życiu człowieka. Doświadczam samotności wśród ludzi. Zrozumiałam, że nie mogę funkcjonować jak każdy zwykły człowiek. Każdy kochał i był kochany, a ilekroć ja pokochałam, wkrótce człowiek ten znikał z mojego życia...
|
Dodaj komentarz
