Zos­tanę tu. Spo­koj­nie usiądę i zas­ta­nowię się nad swy­mi nies­pełniony­mi marze­niami, niez­reali­zowa­nymi ce­lami, nad osobą, którą co dzień widzę w lus­trze. Nie, nie mam żalu. Do ni­kogo, na­wet do siebie. Jest mi przyk­ro pat­rząc w przeszłość wiedząc, że cu­dow­ne chwi­le minęły. Mi­mo, że trwa no­wy roz­dział w moim życiu. Mi­mo poświece­nia, mi­mo codzien­ne­go spa­lania się... Nie, nie żałuję że jest. Żałuje, że się skończyło, że nie można mieć w życiu wszys­tkiego.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!