|
[cz.II] Nie potrafiłeś się nawet przywitać, jakbyśmy robili coś złego. A ona? Patrzyła na mnie jakby chciała mnie zabić. Co jej nagadałeś? Co jej powiedzieli znajomi? Nic nie zrobiłam, byłam w porządku. Nie byłam jedną z tych głupich dziewczyn, która rozkochuje w sobie zajętych, wręcz przeciwnie. Upominałam Cię. Ale i tak wyszłam na tą złą. Więc już nie odpisywałam do Ciebie, w szkole kończyło się na zwykłym cześć. Nic więcej. Bo wiesz czułam się podle. Nie wiem dlaczego, ale te wszystkie spojrzenia twoich znajomych, i jeszcze te dwuznaczne wypowiedzi, odnoszące się do mnie. Nie dziękuję, nie chcę takie gówna. Ale przyszedł kolejny piątek, i chyba znów się rozstaliście, bo dzwonisz do mnie i znów lądujemy razem na mieście. Tym razem było inaczej, z dystansem do Ciebie, już nie pozwoliłam sobie, abyśmy szli tylko we dwójkę, siedzieli osobno, czy cokolwiek co mogliby użyć przeciwko mnie. Wróciłam wcześniej do domu, mimo twoich próśb. Nie chciałam się w to angażować. A teraz?
|
Dodaj komentarz
