 |
Gonię swoje marzenia gubiąc tym samym swoje kroki. Nogi plączą mi się pośród chwastów, które napotykam. Oczy zachodzą łzami, przez co tracę zdolność widzenia. Wpadam na wielkie drzewo, które już od korzenia przesiąknięte jest moją krwią. Jest mi tak bliskie. Czuje to samo co ja, wie o każdym moim lęku, o każdym szczęściu czy porażce. Uśmiech też ma podobny do mojego, taki sztuczny i wymuszony, nie pamiętam, kiedy był szczery. Jego liście są lekko wyschnięte, tak samo jak moja dusza, która od dawna już nie żyje. Jestem drzewem, które każdy omija szerokim łukiem nie zastanawiając się, dlaczego jest tak wyniszczone. Ludzi nie obchodzi to, że u Ciebie jest źle, cieszą się z Twoich porażek, są krwiożercami, którzy chcą Cię zniszczyć, by być szczęśliwymi. Uważaj na ludzi, czają się wszędzie, są źli i przebiegli, z nimi nie wygrasz.
|
Dodaj komentarz
