sprzątałam do 23.30. ogarnęłam cały dom. wszyscy smacznie spali, a przytłaczająca muzyka w słuchawkach uwalniała łzy i cichutki szloch. słowa piosenek uderzały we mnie jeszcze mocniej. jeszcze mocniej psuły mi psychikę. coraz bardziej odcinałam się od świata i odczuwałam weltschmerz. z minuty na minutę po 23 co chwilę zerkałam na ekran telefonu. nie dlatego, żeby go dotknąć, bo jest nowy, lecz dlatego, by sprawdzić, czy przypadkiem Ci się o mnie nie przypomniało. wiem dokładnie, kiedy kończysz pracę i z cichutką nadzieję czekałam, aż napiszesz. nie napisałeś... przez całą noc. nie pozwoliłeś mi otrzeć łez i podnieść swojej już i tak niskiej samooceny.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!