|
I nigdy nie pomyślałabym, że tak nisko znajdę się na dnie.. Z powodu jednej osoby, jednego wydarzenia z tego że moje szczęście właśnie leży gdzieś daleko na dnie.. oceanu. A przecież tak niedawno byłam najbardziej szczęśliwsza dziewczyną.. Dlaczego to wszystko się posypało... :( Dlaczego nie może być.. chociaż raz po mojej myśli.. Dlaczego się nie odzywasz.. Dlaczego tak bardzo Cię polubiłam... Tysiące pytań, myśli i rozpamiętywać. I chociaż nie chcę, to samo to powraca do mnie jak bumerang.. A przecież.. nie proszę o tak dużo.. Chciałabym Cię znów zobaczyć, powtórzyć tą chwilę, która trwała... Proszę, szczęście, chwilo wróć.. i zostań.. bądź i nie odchodź.. Bo to boli..rani.. powoduję, że tracę grunt na, którym dzisiaj stoję.
|
Dodaj komentarz
