|
[ 1 ] któryś z weekendów, noc a właściwie to bardzo wczesny ranek, siedzimy sobie z M i kumplami na scenie sącząc piwo i wódkę na zmianę; opowiadaliśmy sobie różne pierdoły, w takim stanie ciężko było żeby ktoś siedział cicho, no, poza ziomkiem, który przedwcześnie zezgonował i siedział sobie cichutko koło nas wszystkich. Rozmawiamy, a w oddali słychać jakieś hałasy, krzyki. Taa, wiedziałam, że nie wróży to nic dobrego zwłaszcza o tej porze, w takim miejscu. Rzuciłam do M, że się zwijamy, bo może być zaraz nieciekawie, ale ona niiiie, twardo, zostajemy. Kumple, wiadomo, odważni mężczyźni, stwierdzili, że idą się odlać co równoznaczne było z - my spierdalamy, radźcie sobie same, to siedzimy, razem z kolegą, który poległ. Oni, cała zgraja była już coraz bliżej, bo czegóż innego mogli szukać, jak jakiejś zaczepki, naćpani kretyni. Wziełam M za rękę żeby zeskoczyć stamtąd, bo koleś wchodził już po schodach i szedł w naszym kierunku.
|
Dodaj komentarz
