[1] Stała sama tam nad jeziorem. Płakała. Nienawidziła świata za wszystkie krzywdy jakie jej wyrządził, za stratę najbliższej osoby, za pokazanie jej miłości kilkaset kilometrów od niej. Nienawidziła siebie za swoją naiwność... Nieopodal bawiły się dzieci. Chłopiec i dziewczynka, niebyli jednak rodzeństwem bo na ławce niedaleko siedziały ich matki. Maluch podbiegły do niej, zobaczyli jej łzy na policzkach, pytając "co się stało?" Ona chcąc wygarnąć wszystko co ją boli, już otworzyła usta, powstrzymała się, przecież to były niczemu niewinne dzieci. Pochyliła się do nich i powiedziała : " Maluchy, zapamiętajcie te słowa. Życie nie będzie proste, nieraz będziecie płakać w poduszkę. Trzymajcie się jak brat i siostra, pomoże wam to w przyszłości. Walczcie o siebie pomimo wszystko.Otaczajcie się prawdziwymi ludźmi, nie tymi co robią i przechwalają się na pokaz, bo przy nich nie spełnicie swoich marzeń. Teraz tego nie rozumiecie, ale z czasem wspomnicie moje słowa." [ gieenka ]

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!