|
zadzwonił telefon. odebrałam. nie powiedziałeś nic, ja również. siedzieliśmy w takiej ciszy. nie wytrzymałam, powiedziałam: "miło cię słyszeć. mam nadzieję, że u ciebie dobrze. i jeśli cię to ciekawi, jestem teraz sama, zupełnie sama w domu. siedzę tak, a noc mi się dłuży. tęsknie za tobą, i bardzo cię potrzebuję. tak dawno cię nie widziałam, że powoli zapominam, jak wyglądasz" . nastała cisza, słyszałam tylko twój oddech. zaczęłam dalej nawijać: "próbowałam żyć bez ciebie, ale nie potrafię. po prostu nie da się wszystkiego wymazać. za bardzo cię kocham, by o tobie zapomnieć" . nie powiedziałeś nic. zrobiło mi się głupio, bo prowadziłam monolog, byłam taka żałosna. nie mogłam już tak siedzieć, z nadzieją, że coś powiesz, a nie potrafiłam się rozłączyć. czekałam aż ty to zrobisz. "chciałem usłyszeć twój głos. kocham cię i nie zapomnę, nigdy" - powiedziałeś, i po tym zakończyłeś rozmowę . a ja zaczęłam ryczeć, potrzebowałam tego. ja też cię kocham - dopowiedziałam po chwili, do siebie.
|
Dodaj komentarz
