|
część 1 - Marsz Niepodległości zakończył się kilka minut przed 18:00. Złapałeś mnie za rękę i z flagami w ręku kroczyliśmy przed siebie. Biało-czerwone barwy całkowicie przysłaniały niebo. Słychać było z oddali dźwięk odpalanych rac i ostatnią zwrotkę Mazurka Dąbrowskiego. Mogłam w jednym dniu mieć przy sobie dwie miłości mojego życia – Ciebie i Niepodległą Polskę. Kroczyłam w ciszy, chciałam z całych sił poczuć to, kim jestem, nacieszyć się widokiem kilkudziesięciu tysięcy flag, serc bijących dla Narodu. W pewnym momencie zniknąłeś mi z pola widzenia. Zaczęłam pytać chłopaków, czy przypadkiem Cię nie widzieli. Cisza, nikt nie widział, nikt nie wie. Przestraszyłam się, zakręciła mi się w oku łza... / invisibletoyou
|
Dodaj komentarz
