Widzę bruk, widzę brud, widzę parę z ust Wokół mróz, moje żale znów rysuję na szybach Tu alternatywa, alter ego znów wygrywa Tłum, martwe ogniwa uwiecznione w zbitych obiektywach A czas upływa lecz wskazówki nieruchome, one Spowite chłodem niespełnionych postanowień Zamarzły, chcę odejść, wystarczy, to koniec tej farsy Wystarczy, obrazy w mojej głowie idźcie precz Niech każdy spłonie, idźcie precz Miałem sen, był piękny dzień, ulica umilkła na moment Opustoszała, dzieło zakończone, nagle Powraca hałas, zgiełk zdradzieckich monet Znowu tam stoję, a przede mną postacie Imiona, sprawy, miejsca wyryte na cyrografie Krwawy atrament, jeden podpis zostawisz To ulica zniknie stąd, ty razem z nią

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!