|
co jest charakterystyczne dla wieczoru? łzy. gdy tylko się zrobi ciemniej od razu zalewa mnie fala wspomnień jak pod jakimś guzikiem. jak gdyby tylko przy zapaleniu latarń na ulicach ktoś nacisnął guzik w mojej głowie, który powoduje u mnie łzy i cierpienie. codzienne wieczory są katorgą. wszystkie łzy, wspomnienia i żal za niespełnione szanse. właśnie, kiedy człowiek żałuje ma ochotę cofnąć czas i zacząć od nowa. ja bym tak chciała, wiem co bym zrobiła inaczej. tylko dlaczego ja nie dostaje takiej szansy? chcę dostać możliwość życia na nowo. z pustym kontem. bez żadnych błędów i bóli. teraz czekamy aż moje serce się zabliźni. poczekam i może wszystko razem z tym minie? czas podobno goi rany, tak? to niech się pospieszy. czekam./ r.d
|
Dodaj komentarz
