|
Nie chciała teraz stracić tej bliskości. Wiedziała też, że nie będzie trwało do długo. Czując jak do jej powiek dobiega co raz to mocniejsze światło, uchyliła zaspane powieki. - Wpół do siódmej, wstawaj- usłyszała zabiegany głos matki. Podniosła niechętnie zmęczona ciało z łóżka i stanęła przed lustrem w szafie. Miała podkrążone oczy i spuchniętą twarz. Przesunęła dłonią po swoim poliku i spuściła wzrok na swoje nogi. Były pełne blizn i zadrapań. - Żałosne- mruknęła do Siebie, kierując się do łazienki. Nie miała na to ochoty. Na wychodzenie z domu i uśmiechanie się. Oszukiwanie świata, robiło się nudne. Nawet nie miała do kogo zwrócić się o pomoc. Matka wiecznie zajęta swoimi sprawami, a ojca widziała raz w tym roku. O bracie nawet nie ma mowy. Nie interesowało go życie siostry. Miał swoje. Pełnie imprez i humoru. Sięgnęła po ręcznik i kładąc go na umywalce, weszła pod prysznic. Woda świetnie zmywała sen. Zimna, doprowadzająca do szału, kiedy każdy milimetr skóry wołał o nieco ciepła.
|
Dodaj komentarz
