|
właśnie schodziliśmy ze schodów. przemek potknął się, a ja zaczęłam się z niego śmiać, że chyba coś pił. nie zdążyłam dokończyć zdania a już jak długa leżałam na samym dole i dość mocno uderzyłam się w czoło. szybko do mnie podbiegł i postawił na ziemi. przytuliłam się do niego mocno i wymamrotałam tylko, że mi słabo. obudziłam się po chwili, leżąc na ziemi, a nade mnie klęczał chłopak i szturchał, abym się ocknęła. powoli podniósł mnie i zaniósł do łóżka. "musiałaś to zrobić dziś? jeden dzień przed sylwestrem? nie mogłaś spaść z tych schodów w niedzielę?" marudził. ja tylko uśmiechnęłam się do niego, a stróżki łez i krwi zaczęły lecieć mimo woli. przytulił mnie i pogłaskał po włosach "no już, kochanie, nie płacz, przecież to nie twoja wina." / egoistyczna.suka
|
Dodaj komentarz
