Może za kilka lat miniemy się na chodniku,
a nawet nie będziemy wiedzieć,
a może będzie tak,
że się do siebie uśmiechniemy,
spojrzymy na siebie ze zdziwieniem i po chwili pójdziemy dalej,
jakby nic się nigdy nie stało.
Może być też tak, że wpadniemy sobie w ramiona i odnajdziemy gdzieś to szczęście,
którego szukamy.
Może będziemy sobie obojętni.
Może nie będzie już któregoś z nas.
Może zapomnimy.
Może będziemy mieć się cały czas w głowach.
Chęć odnalezienia pozostanie w nas gdzieś.
Może być tak, że poznamy się na nowo kiedyś,
gdzieś i pokochamy.
|