|
Ej, no, przecież... Znów czuję się jak idiotka. Znów mam motylki w brzuchu, gdy widzę, że się do mnie uśmiechasz. Znów przechodzi mnie dreszcz na dźwięk twojego głosu. Nie wiem jak ty to robisz. Dlaczego przy tobie czuję się zupełnie zniewolona? Jak szmaciana lalka. Błagam cię, zostaw mnie w spokoju. Nigdy więcej nie wracaj do mojego życia, bo zawsze wracasz w najmniej odpowiednim momencie. Na przykład teraz, gdy po nieprzespanej nocy postanowiłam odciąć się od ciebie i ułożyć sobie życie z kimś innym. Wypełniało mnie przekonanie, że to mi się uda, że mam na tyle dużo silnej woli. A tu co? Porażka. Ale nie dam sobie znów wmówić tych samych kłamstw. Teraz już wiem, że nigdy nic nas nie mogło połączyć. Cały czas oszukiwaliśmy siebie nawzajem, że jednak się uda. Ale przykro mi. Jestem teraz szczęśliwsza i silniejsza, bo nie ma ciebie cały czas trzymającego mnie w żelaznych kajdanach kłamstwa przy ziemi. Teraz znów pływam w obłokach.
|
Dodaj komentarz
