 |
desenfreno.moblo.pl
Życie... Akt odwagi mowa niemych słów krzyk symboli porażka znaczeń sen metafor chwila natchnienia pieśń szczęścia poemat zachwytu taniec zmysłów wulkan namię
|
|
 |
|
Życie... Akt odwagi, mowa niemych słów, krzyk symboli, porażka znaczeń, sen metafor, chwila natchnienia, pieśń szczęścia, poemat zachwytu, taniec zmysłów, wulkan namiętności, lęk osamotnienia, świadomość pamięci, chwili istanieniem, komfortem wyboru wspomnień... Czy ty też kochasz je tak jak ja?
|
|
|
|
Po raz kolejny, w monotonii zaatakowałam brązowy dywan w salonie odkurzaczem, teraz już nawet to jest dla mnie frajdą... Jak wszystko teraz, nie wiem dlaczego, ale czuję się starsza, może dlatego, że nie ufam tak ludziom, może dlatego, że nałogowo zaczęłam czytać poezję, może dlatego, że nauczyłam się żyć ze światem, który był dla mnie wrogiem, bo właśnie dlatego, że się z tym pogadziłam, wszytko się zmieniło;*
|
|
|
|
Pytasz czy dobrze czuję się cała umazana w lodach czekoladowychz kotek kpisz sobie? Pewnie, że miło...
|
|
|
|
Czy aby znów złapałam wenę za ogon?;*
|
|
|
|
Ale z nami na Sylwestrze będzie jeszcze jeden kolega, ale przystojny, od razu by ci się spodobał- słowa byłgo chłopaka;* Pewnie, już jadę, choćbym miała przyjść na nogach- moja porażająca odpowiedź!
|
|
|
|
Kiedy myślę, żę zaraz zwymiotuję. Trzęsą mi się dłonie, moje serce wybija rytmy jakiejś dziwnej melodi. Wtedy ty podchodzisz do mnie, podtrzymujesz moje ręcę, przytulasz i z tym dziwnym `czymś` w oku, mówisz do mnie `Hej, kochanie, jestem przy tobie!` a ja wtedy jak wariatka, nagle zaczynam jescze bardziej wariować i głupio się śmiać, bo wiem, że już nikt nie jest mi potrzeby... tylko ty!
|
|
|
|
Jestem z siebie dumna, to było chyba największe załamanie w moim życiu, ale poradziłam sobie w dodatku zupełnie sama, bez niczyjej pomocy. Ktos mądry kiedyś powiedział `Upadniesz, ale powstaniesz- silniejszy` ja podpisuję się pod tymi słowami. Nie wierzyłam, ale teraz jestem tego pewna, znów chcę by istniało `jutro`.
|
|
|
|
Koniec, już koniec. Tak długo czekałam na ten moment, a on przyszedł, gdy nie miałam już nadzei. Na reszcie wróciło moje życie, nie z depresjami i hadrami, ale to które widzi świat kolorowym. Uwolniłam się... Znów powróciły dawne weny i wybuchy śmiechu;* Znów będę sobą, tą zakręconą nastolatką, może znów jestem zbyt naiwna, za bardzo wierzę ludziom, mam zbyt dużo w sobie optymizmu, ale no cóż są osoby które mnie taką kochają.
|
|
|
|
Moje życie zaczęło gnać w bliżej nieokreślonym kierunku z szybkością której nie zmierzy żaden prędkościomierz, nadal nie mogę zdążyć uchwicić tego momentu `teraz`, ale... ale, jestem szczęśliwa;*
|
|
|
|
A ja tak kocham te momenty kiedy przypominamy sobie, że trzeba iść spać dopiero wtedy, gdy zaczyna świtać;*
|
|
|
|
Śpij aniołku- odeszłeś tak wcześnie... za wcześnie, choć może tak jest lepiej. Wolałabym żebyć nie zobaczył zła które jest na tym świecie. Lepiej, że obcowałeś ze światem tylko przez te kilka godzin. Patrzę na ten przepych cmentarza i co raz trudniej mi z tobą rozmawiać przez betonowe płyty. Choć cię nie znalam, a jednak tęsknię... niewiarygodnie bardzo;*
|
|
|
|
Ale jest dobrze... ja jestem twarda... nawet nie wiesz jak bardzo;*
|
|
|
|
Dodaj komentarz