|
Kiedyś bez problemu zadawałam się z pesymistami - miałam z nimi coś wspólnego. Jednak przez to wszystko, zamiast pomóc samej sobie szłam z nimi w stronę bycia nieszczęśliwą. A przecież nie jestem pesymistką i nie urodziłam się żeby nią być! Jeszcze do niedawna byłam zła na ludzi, którzy śmiali się bez powodu. Sądziłam, że nie znają życia, więc nie mogą cieszyć się tak zupełnie bez powodu! DLACZEGO NIE? Ja też chcę tak żyć! Chcę się cieszyć każdą chwilą. Nie patrzeć na to co złe, ale na to co daje szczęście i szukać go w każdym zakamarku tego świata. Po kilku miesiącach, gdy wracam do rozmowy z pesymistą jestem przekonana teraz, że to nie dla mnie. Nie chcę mieć z tym za wiele wspólnego. Nie chcę być taka jak oni. Nieszczęśliwa. Bo mam wrażenie, że to ludzie nie pozwalają sobie na to by być szczęśliwym. To oni i tylko oni są za to odpowiedzialni. A przecież wystarczy tak niewiele!
|
Dodaj komentarz
