|
-cz.2 wbiegłam na korytarz, nie zważając na pielęgniarkę pytającą się kogo szukam. pamiętałam, w którym miejscu leżą osoby przywiezione przez karetkę, po tym, jak przywieźli mnie tu ze złamaną nogą po wf’ie w szkole. zdenerwowana i zapłakana wchodziłam po kolei do każdej z sal, z nadzieją, że go tu nigdzie nie zastanę. nagle poczułam silny uścisk ramion , odwróciłam się, przede mną stał lekarz, kazał mi się uspokoić, dał jakieś tabletki bym się ogarnęła. zapytał czy przypadkiem nie przyjechałam do chłopaków których dwie godziny temu przywieziono z wypadku pod klubem. szczerze przyznałam się, że nie jestem pewna, ale chyba tak. ze smutkiem na twarzy poinformował mnie, że jeden ma się całkiem dobrze, drugi niestety odszedł. w tym momencie myślałam tylko o tym, by zobaczyć go leżącego i uśmiechającego się do mnie, lekarz zaprowadził mnie do sali w której leżał chłopak który przeżył. bałam się otworzyć drzwi, ale nie mogłam już dłużej czekać..
|
Dodaj komentarz
