 |
zapachjegoperfum.moblo.pl
W pewnym momencie padl pomysl zeby grac w butelke. Na poczatku zaczeli grac na pytania. Wiedziala ze bedzie duzo pytan dotyczacych jego jeszcze jak by na przekor ciagle
|
|
 |
|
W pewnym momencie padl pomysl zeby grac w butelke. Na poczatku zaczeli grac na pytania. Wiedziala ze bedzie duzo pytan dotyczacych jego, jeszcze jak by na przekor ciagle wypadalo albo na nia ablo na niego. Pytania pytaniami, po pewnym czasie stawierdzili ze graja na calowanie sie. Oczywiscie pierwsza para ktora miala sie calowac to byli oni, on chcial , ona tez bardzo chciala juz sie nawet podnosili kiedy do sali weszla nauczycielka i poprosila ich zeby poszli do mlodszych klas z cukierkami. Poczula ze stracila ogromna szanse. Po jakims czasie wrocili do pokoju oraz do gry. Znowu butelka padla na niego, tym razem kazali calowac mu sie z dziewczyna ktorej on nie cierpi , ktora jest jednoczesnie jej najlepsza przyjaciolka. Z poczatku myslala ze tego nie zrobia, wiedziala ze on strasznie jej nie lubi. Jednak on na zlosc jej z usmiechem na twarzy wstal i na jej oczach zaczal sie z nia calowac. Tego bylo juz za wiele , lzy w oczach , trzesace sie rece i lamiacy sie glos. Cz 2
|
|
|
|
Mikołajki. Gdzieś tam w głębi serca wierzyła ze dostanie od niego wspaniały prezent w postaci chociaż możliwości przytulenia sie do niego. Wiedziała ze zapowiada się długi dzień który spędzi z przyjaciółmi oraz z nim.Juz od samego rana na jego widok serce mocniej jej bilo. Perspektywa spędzenia dnia z nim była jednocześnie czymś na co długo czekała i czymś czego mocno się bala. Na początku starała sie zbytnio nie zwracać na niego uwagi, pomimo tego ze przyłapała go parę razy na tym jak patrzy się na nią takim wzrokiem jak kiedyś. Potem starała doprowadzać się do sytuacji w których będą mogli być sami, niestety to nie dochodziło do skutku. Mniej więcej w połowie dnia nie dala już razy udawać zupełnie obojętnej, ciągle patrzyła się w jego stronę. Momentów w których ich wzroki się spotykały było bardzo dużo co utwierdzało ja w fakcie ze oby dwoje nie sa dla siebie tacy obojętni jak by sie mogło wydawać .Duzo, bardzo dużo spojrzeń głęboko w oczy przy których on po chwili odwracał wzrok.Cz1
|
|
|
|
Niekończące się pytania bez odpowiedzi... W jej głowie panował przeogromny chaos , natłok myśli. W pewnym momencie nie wytrzymała , łzy polały jej się strumieniami. Położyła się z powrotem na łózko, zakryła kołdra po czym przytuliła się do misia. Miala ochotę już nigdy stamtąd nie wychodzić. W łóżku , w snach , wszystko było o wiele prostsze. Kołdra chroniła ja przed całym światem i wszystkimi problemami. Mogła być tam sama razem ze swoja chora wyobraźnią która pozwalała jej na bycie przy nim chociaż myślami. Tak bardzo pragnęła wierzyć w to co stwarzała sobie w głowie ze czasami czuła jego dotyk czy zapach. Tak ciężko było się jej z nim rozstać. Cz 3
|
|
|
|
Za kazdym razem gdy sie jej snil odnajdywala choc troche nadziei ze jesze moga byc razem. Przeciez w snach wszystko bylo takie proste, za kazdym razem mowila mu jak sie teraz czuje i jak bardzo jej go brakuje a on przytulal ja mocno i przepraszal za wszystko, a potem wszystko bylo jak kiedys. W sumie cieszyla sie ze ciagle snia jej sie tego typu sytuacje, bo tylko w nich i w swojej wyobrazni pozstawal on caly czas jej. Tam wszystko bylo takie proste. Nie potrzeba bylo za wiele slow by naprawic to co sie popsulo. Siedziala tak rozmyslajac nad tym wszystkim i zastanawiajac sie co z tym wszystkim zrobic. W rzeczywistosci nic nie bylo takie proste , bala sie rozmowy z nim chociaz wiedziala ze nie ma nic do stracenia.Bala sie powiedziec mu o swoich uczuciach pomimo tego ze kiedys bylo to takie proste. Bala sie odrzucenia z jego strony.Po za tym raz juz jej przeciez powiedzial ze on nie chce bawic sie w zwiazki. Wiec na co ona jeszcze czekala ? Dlaczego to wszystko musi byc takie trudne? Cz2
|
|
|
|
Tego dnia nie poszła do szkoły. Juz poprzedniego wieczoru nie czuła sie za dobrze, wiec postanowiła ze kolejny raz opuści dzień w szkole bo w sumie teraz nie miała już po co tam chodzić. Wolała zaoszczędzić sobie jego widoku. Wstała około 12. Wydawać by się mogło ze 12 godzin snu to dużo jednak na jej twarzy widoczne było zmęczenie. Podkrążone , zapłakane oczy i blada twarz pomimo jej ciemnej karnacji. Cala noc śnił się jej on, każdy sen bardzo pozytywny, było w nich wszystko takie idealne jak kiedyś. Usiadła na łóżku rozmyślając nad tym wszystkim. Wiedziała ze raczej nie będą już razem , ze te sny są tylko chorym szukaniem nadziei ze może jednak. Pomimo tego ze jasno dal jej do zrozumienia ze nic z ich związku nie będzie ona dalej nie mogła w to uwierzyć. Przecież było tak idealnie. W snach miała go dalej takiego jak kiedyś. W snach przypominała sobie każdy kawałek jego ciała , smak ust czy tez zapach perfum. To wszystko powodowało ze były one jeszcze bardziej realne. Cz 1
|
|
|
|
Jest mi cholernie ciężko patrzeć na Ciebie tak po prostu , jakby nigdy niczego pomiędzy nami nie było
|
|
|
|
Po tych slowach dziewczynie lzy polecialy jeszcze bardziej, jednak na twarzy pojawil sie tez usmiech.Przytulila sie mocno do niego, znowu czula ze ma wszystko, bo miala jego.Czula jego dotyk, zapach perfum. Znowu widziala ze on jest jej. Jednak bala sie, bala sie ze znowu go straci, tak po prostu jak ostatnio przestana sie do siebie odzywac , w pewnym momencie wyszeptala " Bedziesz juz zawsze ? Prosze Cie , powiedz mi ze nie bedzie jak ostatnio, ze nie zrobisz mi nadziei po czym nie powiesz mi ze nie chcesz sie bawic w zwiazki, bo jezeli tak ma byc to lepiej zaoszczędź mi tego" odpowiedzial " obiecuje Ci, ze bede sie staral zeby bylo nam razem dobrze i zebys juz wiecej prze ze mnie nie plakala". Po tych slowach ich usta polaczyly sie w pocalunku , którego tak bardzo im brakowalo. Wszystko znowu bylo takie idealne. Szkoda tylko ze dziewczyna obudzila sie w trakcie pocałunku , cala mokra od łez , ze świadomością ze nigdy tak nie będzie, to byl tylko sen. Cz 4
|
|
|
|
Chlopak po tych slowach przez dluzsza chwile patrzal w ziemie, w pewnym momencie wykrztusil tylko z siebie " a on ? " " On byl sposobem na oderwanie sie od wszystkiego, widzialam ze dazy mnie ogromnym uczuciem ktorego w tym momencie potrzebowalam najbardziej, myslalam ze dzieki niemu zapomne o Tobie, jednak wiedz ze tak nie bylo, meczylam sie z nim, kazdy jego ruch porownywalam do Twojego, za kazdym razem bedac z nim myslalam o Tobie , zastanawialam sie czy w ogole Cie to obchodzi , ale skoro sam napisales mi ze nic z tego nie bedzie to stwierdzilam ze Cie to nie rusza " chlopak spojrzal jej gleboko w oczy i powiedzial " przepraszam Cie , pogubulem sie w tym wszystkim , balem sie zwiazku , widzac Cie z nim rozpierdalalo mnie od srodka , bolalo mnie strasznie to ze jestes szczesliwa beze mnie , chcialem sie odezwac milion razy ale myslalem ze po tym jak oddalas mi wszystko co moje na prawde Ci nie zalezy, pierwszy raz poczulem cos do dziewczyny , a tak po prostu to spieprzylem" Cz 3
|
|
|
|
" Chcialam uslyszec od Ciebie , prosto w twarz ze mam sobie odpuscic , ze nie bedziemy razem i ze jestem Ci obojetna. Chce zebys powiedzial mi prosto w oczy ze sie tylko mna bawiles " , glos jej drzal , lzy splywaly po policzkach . Chlopak nic nie odpowiedzial , szli dalej w milczeniu . " Prosze Cie powiedz to ! " , po krotkiej ciszy odpowiedzial jej " dlaczego to wszystko robilas ? Czemu oddalas mi wszystkie moje rzeczy , po co na moich oczach przytulalas sie do niego , pozwalalas mu sie calowac ? Po co to wszystko bylo ? Myslalem ze nie cierpisz i jest Ci to wszystko obojetne " , po tych slowach oby dwoje staneli na przeciwko siebie. Chlopak zauwazyl jej lzy , starl je delikatnie po czym dziewczyna odpowiedziala " Myslisz ze to wszystko bylo dla mnie takie proste ? Codziennie zadawalam sobie pytanie czemu nie mozemy byc razem , pewnego dnia stwierdzilam ze jak oddam Ci wszystkie rzeczy bedzie mi lepiej , pozbede sie wszystkiego co zostalo mi po Tobie " Cz 2
|
|
|
|
Siedziala z przyjaciolka na przystanku , z ktorego idealnie bylo widac jego dom. Bylo juz po 22 , rozmawialy o wszystkim co sie teraz dzieje. W pewnym momencie doszla do wniosku ze nie ma nic do stracenia. Wstala i poszla prosto do jego domu. Zadzwonila do drzwi , otworzyla jej , jego mama . " dobry wieczor , wiem ze jest juz pozno ale moglabym prosic na chwilke Michala ?" , kobieta zawolala syna po czym usmiechnela sie do dziewczyny i poszla. Chlopak stanal w drzwiach , byl zaskoczony i niezbyt wiedzial jak ma sie zachowac . " Mozemy sie przejsc ? musze Ci cos powiedziec " , nie odpowiedzial nic , wzial kurtke i poszli razem w strone lasu. Szli przez pewien czas w milczeniu , nie wiedziala od czego zaczac , wydawalo jej sie ze nie jest w stanie wydobyc z siebie glosu. W pewnym momencie zaczela jednak . Cz 1
|
|
|
|
nie jest źle, czasem tylko przypomina mi się Jego uśmiech i mam ochotę z Nim pogadać, ale oj tam .. | niemamczasu
|
|
|
|
Dodaj komentarz