 |
wercia___.moblo.pl
CZ.86.. wtedy napisałam do stefana smsa z treścią 'nie martwcie się o mnie ze mną jest wszystko okej jutro będę w domu a jeśli mnie nie będzie to nie szukajcie mnie
|
|
 |
|
CZ.86.. wtedy napisałam do stefana smsa z treścią 'nie martwcie się o mnie, ze mną jest wszystko okej, jutro będę w domu, a jeśli mnie nie będzie to nie szukajcie mnie, bo możecie zginąć.' -moi bracia nie przyjdą, powiedziałam. -zobaczymy, odpowiedział. -wiesz co? nie wiem dlaczego chciałam, abyś mnie przemienił. mogłeś mnie od razu zabić. przecież nie zakochałeś się we mnie od pierwszego wejrzenia, powiedziałam. -prawda, gdy cię pierwszy raz zobaczyłem, spytałem się ciebie o chodzenie, a ty się zgodziłaś. wtedy tobą manipulowałem, kosztowałem twojej krwi, ale potem zrozumiałem, że tak na prawdę cię kocham i że bardzo mi na tobie zależy, odpowiedział tyler. -i wtedy wmówiłeś mi, że chcę być wampirem i mnie przemieniłeś? spytałam. -tak, odrzekł. -normalnie zajebiście, powiedziałam wkurzona. -przepraszam, rzekł. -za późno na przeprosiny, mogłeś mnie nie przemieniać i mną nie manipulować, może wtedy bym była szczęśliwsza, gdybyś był ze mną bardziej szczery, odpowiedziałam.
|
|
|
|
CZ.85.. kiedy damon poszedł na dół, ja wyszłam z domu przez okno, gdyż musiałam za wszelką cenę pożywić się jakimś człowiekiem. poszłam do lasu, bo myślałam, że będą tam jacyś ludzie o tej porze. myliłam się. kiedy chciałam już wracać, spotkałam dwóch ludzi, lecz to nie byli ludzie, lecz wampiry. gdy podeszli do mnie wstrzyknęli mi werbenę w organizm, aby mnie osłabić. obudziłam się dopiero w jakieś piwnicy. nie wiedziałam kto, ale gdy mój były chłopak tyler przyszedł, wiedziałam o co chodzi.
-dlaczego mnie tu zamknąłeś? spytałam. -bo nie chcę, abyś mi przeszkadzała jak będę zabijał twoich braci, a potem będziemy żyli razem długo i szczęśliwie, odpowiedział. -że co? wypuść mnie! nie wrócę do ciebie i zrozum to w końcu! a jeśli zabijesz damona i stefana to pożałujesz tego, zobaczysz, odrzekłam. tyler, wcale się nie przestraszył, bo wiedział, że jeżeli mnie nie wypuści to on, sam będzie bezpieczny.
|
|
|
|
taka była nasza przyszłość - nic niewarta.
|
|
|
|
miałeś rację. nie byliśmy dla siebie przeznaczeni.
|
|
|
|
CZ.84.. obiecałam im to, lecz ta obietnica nie była taka w stu procentach, to znaczy mieszkałam z nimi, ale kiedy chciałam iść do kogoś na noc to wychodziłam, bądź czasami wracałam do domu po trzech dniach. denerwowałam ich, ale dla nich tylko się liczyło, abym wracała cała i zdrowa. chcieli mnie za wszelką cenę zmienić, bo robiłam się zła. ważna tylko była dla mnie krew, nic więcej. dlatego stefano uważał, abym nie zobaczyła zbyt często eleny, bo mogłabym ją zabić. nikt nie umiał zmienić mnie na lepszego wampira, bo byłam zbyt uparta. pewnego dnia, był to akurat weekend. miałam wtedy okropnie zły humor i przesiedziałam cały dzień w domu, głodna i wkurzona. zły moment, aby jakikolwiek człowiek mnie teraz odwiedził, nawet elena. kiedy oglądałam telewizję, damon wszedł do mojego pokoju usiłując ze mną porozmawiać. -porozmawiaj ze mną, powiedział. -spadaj mi stąd! odrzekłam. -proszę cię, chcę ci pomóc, odpowiedział. -jeśli chcesz mi pomóc to zostaw mnie w spokoju, jasne?! rzekłam.
|
|
|
|
skurwiel nawet się niestara o względy kobiety.
|
|
|
|
wiedziałam, że to ty nie mogłeś nim być. nigdy mu nie dorównałeś.
|
|
|
|
skarbie - tak mi możesz mówić.
|
|
|
|
przedawkować, zasnąć i nigdy już się nie obudzić.
|
|
|
|
CZ.83.. do domu nie postanowiłam już nigdy wracać. zmieniłam wygląd, zaczęłam się inaczej ubierać i zachowywać. mojemu chłopakowi to się spodobało. pewnego dnia szłam z joe na spacer i przypadkiem spotkaliśmy moich braci z eleną. twarz trochę opuściłam, lecz niechcący się otarłam o damona. nic nie podejrzewali. aż do pewnego czasu, kiedy ponownie się omijaliśmy. wtedy damon mnie zaatakował, lecz gdy spojrzał mi w oczy, wiedział, że skądś je zna i wiedział, że mnie zna. -to ja, twoja siostra, damon, powiedziałam. -że co? przecież chciałem cię zabić, odpowiedział ze zdziwieniem. -ale nie zabiłeś, bo jednak zawsze będzie we mnie coś, co nigdy się we mnie nie zmieni i co zawsze ty i stefano poznacie we mnie, odrzekłam. -oczy, odpowiedział. -zgadza się, ale teraz mnie puść, rzekłam. -nie, bo znowu gdzieś wyjedziesz, rzekł. -ja nigdzie nie wyjechałam, mieszkałam u joe, powiedziałam. damon mnie nie puścił, dopóki mu nie obiecałam, że znowu z nim i stefanem zamieszkam.
|
|
|
|
Dodaj komentarz