 |
wadliwa.moblo.pl
to nie koniec świata. dasz radę życie przecież toczy się dalej. nie. moje życie skończyło bieg w momencie gdy się z nim rozstałam. dziś udaje że żyje bo powiedz c
|
|
 |
|
- to nie koniec świata. dasz radę, życie przecież toczy się dalej. - nie. moje życie skończyło bieg w momencie gdy się z nim rozstałam. dziś udaje, że żyje, bo powiedz czy ciągłą wegetację i żal do samej siebie i całego świata można nazwać życiem?. -. . . - tak właśnie myślałam.
|
|
|
|
prosiłam Cię, żebyś mi nic nie obiecywał, że nie ma nic na zawsze, tak jest skonstruowany świat. a Ty z uśmiechem na ustach oświadczałeś, że jesteś pewien swoich słów. skoro byłeś taki pewien to powiedz mi teraz dlaczego ja znów musiałam mieć rację?...
|
|
|
|
czasem ogarnia mnie straszny lęk, lęk przed tym, że już nigdy nikogo nie pokocham tak jak Ciebie. wiem, że może to się wydawać zabawne i strasznie dziecinne w końcu mam dopiero 16 lat i całe życie jeszcze przede mną- jak to często mówi moja mama. ale jeśli czas leczy rany to dlaczego na mnie to nie działa? . dlaczego minęły 2 lata, a ja nadal nie czuje żadnej ulgi na sercu, choć tak bardzo chciałabym ją poczuć... dlaczego za każdym razem gdy trafia mi się okazja na bycie szczęśliwą, nie potrafię z niej skorzystać i kolejny raz wracam do punktu wyjścia- do Ciebie. znów zaczyna się wszystko od nowa. i nie twierdze, że do nikogo w życiu już nigdy nic nie poczuje bo wiem, że to pewnie się jednak wydarzy, mimo tego, że na tą chwilę taka możliwość wydaje mi się nierealna. ale boję się, że już z nikim nie będę potrafiła być tak bardzo szczęśliwa jak z Tobą, a w trudnych momentach zawsze w myślach będę biegła do Ciebie...
|
|
|
|
przy Tobie czułam się spełniona, do ostatnich tych najmniejszych najskrytszych pragnień, gdyby wszystko zaczęło mi się wtedy nagle walić, przetrwałabym bo byłeś przy mnie. Ty sprawiłeś, że w jakimś sensie dojrzałam, fizycznie jak i psychicznie. Udowodniłeś mi, że marzenia się spełniają i że cierpliwe oczekiwanie w końcu owocuje. pokochałaś mnie- dałeś mi siłę. a ja tak po prostu wszystko zaprzepaściłam. przecież tyle Ci zawdzięczam, nie zasługuje na Ciebie, nie mam prawa już niczego od Ciebie oczekiwać. żegnaj.
|
|
|
|
i gdybyś kiedyś chciał i był w stanie mi to wszystko wyjaśnić. zadzwoń. ja wciąż czekam.
|
|
|
|
kiedyś powiedziałeś, że istnieją kolesie sto kroć lepsi od Ciebie i właśnie na takich zasługuje. dlaczego nie potrafisz zrozumieć, że ja już nie chce szukać, ze nie dążę do perfekcyjności, dla mnie Ty jesteś moją i tylko moją nie perfekcyjną perfekcyjnością.
|
|
|
|
' bo kiedyś ponoć miałam wszystko gdzieś tu obok, dziś wiem, ze to wszystko to nic żyjąc z Tobą. dziś wiem, że nieważne co by się stało, po tym wszystkim zawsze mi będzie czegoś mało . ! `
|
|
| wadliwa dodał komentarz: |
12 lipca 2010 |
|
|
dziś też tam byłam, usiadłam na tej samej ławce co zwykle, spoglądając w stronę Twojej ulicy z nadzieją, że jak kiedyś za chwilę wyłonisz się z pomiędzy samochodów, a ja kolejny raz poczuje buch gorąca w ciele i przyjemne mrowienie w brzuchu... niestety nadzieja znów zawiodła.
|
|
|
|
wiesz co mnie najbardziej w tym wszystkim wku.rwia? . to, że mogę mieć prawię każdego, ale niestety nie Ciebie...
|
|
|
|
Nigdy nie zapomnę Twojego nietypowego uśmiechu, szafirowych oczu, które sprawiają, że do tej pory jestem w stanie upaść przed Tobą na kolana w każdej sytuacji, sposobu w jaki trzymałeś w palcach L&M-y, Twoich głupich żartów, które mnie irytowały, a zarazem śmieszyły, swetra w paski, w którym od rozstania Cie nie widziałam, namiętnego pocałunku pod Twoją kurtką w czasie letniego deszczu... nie zapomnę.
|
|
|
|
czasem bywa tak, że coś ważnego się urywa. zostaje ślad nie można tego nie przeżywać. można ukryć fakt, ale w snach to przypływa(...)
|
|
|
|
Dodaj komentarz