 |
|
Być może coś z przed roku może zostać ocalone, a może po prostu nigdy nie zatopiło się w żadnej przepaści? Cudowna rozmowa telefoniczna z osobą, o której nie mogę zapomnieć już przez całe 12 ostatnich miesięcy... "Możemy iść o krok dalej" ? Czy słowa porównania mnie do Fatimy, która czeka na swojego ukochanego Santiago są odpowiednie i całkowicie odzwierciedlają uczucie jakie jest pomiędzy nami i to co nas czeka w przyszłości ? Czy Twoje pragnienia nie zmienią się na przestrzeni kilku dni/miesięcy/lat ?
|
|
|
|
Już trzecie wakacje z rzędu nie mogłam uciec przed przeświadczeniem, że mój wyjazd TAM wszystko zmienił. Zawalił coś, co było budowane przez ostatni miesiąc, zawsze był to ten cholerny miesiąc! Ale tym razem wiem również, że to nie tej osoby oczekiwałam, więc niejako odetchnęłam z ulgą... Jednak czy to zwykły zbieg okoliczności?
|
|
|
|
Tak wiele dni później już co innego dzieje się w moim sercu, nieco inne myśli zaprzątają moją głowę, inna jest przyczyna strachu i uczucia, które żywię do wielu ludzi w moim świecie...
|
|
|
|
Nie chcę pisać o strachu, że czegoś się boję, obawiam. Wzmagam tym samym to negatywne uczucie. Jednak jeśli wierzyć mojemu lękowemu stylowi przywiązania... Muszę nad tym popracować. Jak zwykle boję się angażu... Nikt mnie nie może zmusić do niczego. Sama muszę do wszystkiego dojść i postępować zgodnie z własnym sercem! Opanuję ten "strach" i wszystko będzie w porządku! :)
|
|
|
|
Wczoraj z A. Hmm... Mieszane uczucia. Jak zwykle mam problem z tym... Było fajnie, ale boję się, że możemy nie czuć tego samego. Nie lubię się przymuszać do lubienia kogoś bardziej niż jestem w stanie. Biała róża stoi w wazonie. Czeka na dołączenie do kolekcji (?) tych wszystkich, których nie potrafiłam obdarzyć większym uczuciem?
|
|
|
|
Weekendowa imprezka, nie do końca może swobodna... Wśród znajomych A., głównie facetów. Jednak chyba mam spore powodzenie!?
|
|
|
|
Wydaje Ci się, że potrzebujesz do szczęścia pieniędzy. Jednak kiedy już je masz, nie do końca to właśnie one są źródłem wszelkiej radości. Cóż w końcu można z nimi robić? Ani nie porozmawiasz z nimi, ani nie przytulisz... Nowe ubranie nie sprawi, że w twoim sercu pojawi się płomień, nie spotkasz również przez to wartościowej osoby... Ale na kilka chwil poprawisz sobie samopoczucie. I kupisz komuś prezent, lub kolejną gazetę/książkę, odłożysz na półkę i obiecasz sobie przeczytać w najbliższym czasie...
|
|
|
|
Nie poznajesz już sama siebie. Jak to możliwe by tak bardzo zmienić swoje młodzieńcze, 'niedoświadczone' poglądy? By z cichej, smutnej, szarej myszki przeobrazić się w pięknego, pewnego siebie motyla? By nagle stać się osobą tak bardzo stanowczą, mającą swoje zdanie, wyrażającą swoje poglądy, walczącą o swoje i o to by było jej dobrze.Która docenia ludzi, którzy są wokół niej i pomagają jej w tym, że są i że dzięki nim może zrozumieć tak wiele rzeczy... Nagle nabrała szacunku do samej siebie, chce spełniać swoje marzenia. Dąży do pełni szczęścia, nie załamuje się, szuka radości w każdej najmniejszej rzeczy. Jest szczęśliwa z tego co robi i chce swój optymizm przelać na ludzi dookoła, zwłaszcza tych którzy są dla niej ważni... ! :)
|
|
|
|
Dzień za dniem ciągle mknie. Pozostają tylko wspomnienia, ciągle rodzą się marzenia. Najważniejsze by szczęśliwym być, nie załamywać się i wciąż naprzód iść! Jest dobrze! Jest wokół wielu ludzi na których można liczyć, są oni o bardzo skrajnych charakterach, ale pomimo tego ty możesz pozostać sobą.
|
|
|
|
2-11 VII - Cudowne dni w słonecznej Italii. Pośród ciekawych ludzi, pięknych zakątków kraju i pozytywnych myśli !
|
|
|
|
I w końcu zadzwoniłeś, tak jak tego oczekiwałam... W najmniej oczekiwanym momencie przypomniałeś o swoim istnieniu. I serce zabiło mi mocniej, gdy usłyszałam ten głos. I uśmiech jakoś sam wkradł się na roześmianą twarz. I później wszystko wróciło do normy jak już się wielokrotnie zdarzało (...) ! Ale nie było już tak samo. /j/
|
|
|
|
Spotkanie z Ł. po raz ostatni. - Kiedy miałam tę świadomość, zdecydowanie zmieniłam swoje zachowanie względem niego. Chciałam, żeby było milej niż kiedykolwiek ostatnimi czasy. Nie wkurzałam się jak zazwyczaj, nie stroiłam fochów. Nie zapominałam o uśmiechu. Doszliśmy do wniosku, że wszystko sprowadza się do jednego... Czy się kiedyś jeszcze zobaczymy? Z pewnością. - Po wakacjach. To było niesamowite spotkanie. Zaskoczył mnie trochę pod koniec. Nie doszliśmy w prawdzie do konkretnych wniosków, co zamierzaliśmy uczynić, ale w końcu porozmawialiśmy sobie na prawdę poważnie, czego nam brakowało początkowo. Zamiast godziny wyszło nam ich prawie sześć. Jeszcze ten czas nad strumykiem. Z Nim rozmowa nigdy się nie kończy, nie nudzę się i mogłabym spacerować co noc.
|
|
|
|
Dodaj komentarz