 |
dayinmylife.moblo.pl
Był i nadal jest dla niej kimś ważnym. Dużo zmienił w jej nudnym i monotonnym życiu. Wprowadził do niego dużo szczęścia z nutką szaleństwa ...Kochała go z wszystkimi j
|
|
 |
|
Był i nadal jest dla niej kimś ważnym. Dużo zmienił w jej nudnym i monotonnym życiu. Wprowadził do niego dużo szczęścia, z nutką szaleństwa ...Kochała go, z wszystkimi jego wadami. Lecz on nie był w stanie jej pokochać.
|
|
|
|
Było i mam wrażenie, że już minęło. Motto na życie. Ale czy oby na pewno się sprawdza? Nie potrafię już tak żyć, w tym cholernym poczuciu bezradności i niepewności. Już nic dla niego nie znaczę. Nie odzywa się. Nie pisze. Nie nawiązuje absolutnie żadnego kontaktu. Przepadł. Jak kamień w wodę. Ale w pamięci zostają chwile, piękne chwile , których nigdy nie zapomnę. Chcę konkretnych decyzji, poważnych zachowań. Chcę, aby w końcu się ułożyło. Nie chcę tej cholernej niepewności. Czuję, że wszystko się rozjebało, adekwatnie do mojego życia. Nienawidzę tego uczucia. Uczucia, w którym kompletnie nie wiem co robić. Gubię się w rzeczywistości..która tak beznadziejnie mnie przytłacza. Szare dni codzienności stają się coraz bardziej nudne, monotonne, smutne, bez koloru. Bądź albo odejdź... tylko o jedno proszę.
|
|
|
|
I nastały ciężkie dni. Dni, w których sama nie wiem co myśleć. Czym się zająć. Nie mam na nic siły. To wszystko odebrało mi chęć życia. Żyję z przymusu, bo tak chyba miało być. Muszę zacząć działać. Znaleźć siły i motywację na kolejne dni. Destrukcja umysłu. Nie wiem co to za uczucie. Ale wiem , że już go nie lubię.
|
|
|
|
I już po samym sposobie opowiadania o niej, dało się poznać, że to uczucie jeszcze nie umarło. To podekscytowanie i euforia w jego głosie.. tego nie da się nie zauważyć ... widać, że nadal jest dla niego kimś ważnym... to boli. po prostu boli.
|
|
|
|
Znajdź kogoś, to jest dla ciebie priorytetem. Kimś najważniejszym. Poddaj się temu uczuciu i poczuj tę rozpierającą cię radość, bo jeśli nie zaznasz szczęścia , nie będziesz mogła go dać.
|
|
|
|
Myślisz, że się nie domyślam. Umiem wszystko poskładać w jedną logiczną całość.Za dużo myślę. Nie chcę znać prawdy , ale jednocześnie nie chcę żyć w kłamstwie. Paradoks? Może przesadzam, ale od jakiegoś czasu uważam podwójnie. Ktoś zadał mi tyle bólu i cierpienia... Boję się , że za drugim razem nie zniosłabym tego psychicznie. Teraz staram się bardziej rozważnie oddawać swoje serce innym. Ono jest już twoje.. Rozumiem.Możesz go nie chcieć lub mieć go dosyć. Może nie jestem tak atrakcyjna, ale mam coś, czego ona może mi zazdrościć ; uczucia i rozum... Ale jeśli będzie chciał odejść, pozwolę mu... jest dla mnie wszystkim , pragnę jego szczęścia. Zrozumiem, jeśli znajdzie je u boku innej. Ale ona musi obiecać mi jedno. Musi obiecać mi, że będzie kochała go tak jak ja i nie pozwoli go skrzywdzić. Będzie dla niego oparciem i inspiracją i da mu wszystko , wszystko czego tylko pragnie.
|
|
|
|
Za każdym razem, gdy jest blisko mnie czuję się jak małe dziecko. Nie mogę podjąć żadnej rozsądnej decyzji ani sklecić choć jednego zdania . Zatracam się w jego oczach..tych zielonych, które przypominają świeżość wiosennego poranka. One potrafią powiedzieć wszystko. Nie potrzeba słów. Wystarczy jedno spojrzenie, a słowa ulatują, jak ptaki do nieba. Fruną, wirując nad ziemią , unoszone przez ciepły, wiosenny watr. Te oczy, jego oczy dają mi niekontrolowaną chęć bycia sobą. Pozwalają dostrzec to, czego nigdy nie miałam okazji poczuć. Swobodę miłości, która wzrasta z każdym pocałunkiem, z każdym oddechem, z każdym uderzeniem serca..Poddaję się. Nie chcę z tym walczyć. To jest silniejsze ode mnie. Oddaję się Tobie w całości. Tylko proszę...nie zniszcz mnie, bo za bardzo się przywiązuję...
|
|
|
|
Ludzie zbyt łatwo rezygnują z czegoś, co jest dla nich naprawdę ważne .
|
|
|
|
Był jej definicją szczęścia. Pozwoliła, aby pokochał ją taką jaką jest. Nie próbował jej zmienić i dostosować do swoich potrzeb. Chciał, aby pozostała sobą. Już na zawsze
|
|
|
|
I znowu jesteś. Po burzy słów, łez i nieodpartej ochoty rozwalenia wszystkiego i wszystkich po kolei nastał spokój. Prawdziwy spokój, spokój , który ogarnął wszystkie zakątki mego serca. Wiem, nie powinno tak być. Nie powinno być tak,że wystarczy tylko jedno twoje słowo a przylecę do Cb na skrzydłach. Ale cóż , taka już jestem . Nie potrafię dostrzegać tego, kim są dla mnie poszczególni ludzie. Jestem za bardzo ufna, może nawet za bardzo naiwna. Ufam ludziom, czego efektem jest moje poszarpane serce.
Ale co z tego. Ważne, że jesteś. To coś co jest między nami wypełnia całą przestrzeń. To niekontrolowane uczucie, wybuch.. euforia,namiętność, coś czego nie można opisać za pomocą słów. Za oknem kilometry problemów, sto powodów aby odejść. Tysiąc powodów aby zostać. Znalazłam jeden, dla którego chcę żyć - Ciebie. Chcę iść przed siebie, z Tobą u boku. Pokonywać wszystkie przeciwności losu, bez względu na wszystko.
|
|
|
|
Zniknąłeś, jakby cię w ogóle nie było. Zniknąłeś jak słońce, które przykrywają ciemne, deszczowe chmury. Zaczynam się zastanawiać czy za rękę nie łapał mnie wiatr, czy nie całowałam się z powietrzem i czy nie przytulałam mojego dużego, pluszowego misia? Wiążąc się ze mną wiedziałeś, że jestem dużym dzieckiem, że lubię się śmiać bez powodu, lubię oglądać bajki, zawsze mam
coś w rekach i nie umiem wysiedzieć na miejscu. Wiedziałeś, że wszędzie mam łaskotki i to perfidnie wykorzystywałeś. Miałeś świadomość tego, że będąc ze mną musisz równocześnie być moim opiekunem. Moim ukochanym tatusiem, który zapinał kurtkę, kiedy zrywał się wiatr. Wiedziałeś że kiepsko flirtuję, a okazywanie innym uczuć przychodzi mi z nad wyraz wielką trudnością. Ale wiedziałeś, że potrafię kochać, kochać jak dziecko...bez powodu, tak niewiarygodnie mocno i bezwarunkowo. Wiedziałeś , że będąc ze mną nie będzie łatwo. Jednak w to wszedłeś, lecz nie wytrzymałeś. Rozumiem. Jeszcze nikt nie wytrzymał.
|
|
|
|
Tęsknota jest jak pasożyt...przypomina tasiemca,który pożera nas od środka i żyje tylko dzięki nam...
Różnica tkwi w tym, że zamiast organów wewnętrznych, zżera naszą duszę, zżera coś co jest najpiękniejsze w każdym człowieku, zżera naszą tożsamość... zżera to co ulotne i łatwe do zranienia... zżera coś, co trudno będzie później odzyskać..Tęsknota sprawia, że przestajemy jeść, spać, normalnie funkcjonować. Nie daje nam spokojnie żyć, burzy nasz wewnętrzny spokój i harmonię.
Rozwala cały nasz świat na drobne kawałeczki. Ludzie najczęściej unikają miłości i zaangażowana. Dzięki temu idą przez świat w miarę normalny sposób. Są też tacy, którzy rzucają się na oślep w wir namiętności. Bawią się życiem i nie przejmują uczuciami innych. Żyją w euforii i oskarżają cały świat za swoje ewentualne niepowodzenia. Jak jest lepiej ? Sama już nie wiem...gubię się w tym wszystkim..
|
|
|
|
Dodaj komentarz