 |
agathumm.moblo.pl
Ledwo co dzień się skończył a już następny zaczął być.
|
|
 |
|
Ledwo co dzień się skończył, a już następny zaczął być.
|
|
|
|
Mimo wszystko ranek zdaje się być znośniejszy, gdy słońce wdziera się do pokoju, oświetlając ten kawałek pomieszczenia, który naznaczony przeze mnie feerią barw rozbłyska niczym diament, kolorem tęczy, tego tajemniczego światła i tą smutną rzeczywistością.
|
|
|
|
Wujek zmarł. Wszystko stało się tak nagle. Człowiek w jednej długiej chwili jest, a w następnej, trwającej ledwie lśnienie oka, nie ma. I wszystko z sobą zabiera, co było jego eterycznie, w powietrzu pozostaje jedynie zapach jego, tak intensywny i znajomy, jakby jeszcze co przed chwilą przechodził tędy z życiem w swoim ciele...
|
|
|
|
Już nawet nie myślę, co by było, gdybyśmy byli dalej razem. Nie obchodzi mnie za bardzo, gdzie jesteś, nie przypominam sobie Twojego uśmiechu, Twoich dłoni na moim ciele, słodkiego oddechu mówiącego do ucha kłamliwe "kocham cię". Serce czasem zaboli, oczy zapłaczą przy tkliwszej kwestii, ale to jest jedynie sprawa strachu, który trzyma się w głębi mnie. Człowiek boi się samotności, ja również boję się samotności, jednak ludzie bardzo często zapominają o przyjaciołach i lepszych ludziach, którzy go otaczają. Ja nie zapomniałam i jestem o wiele szczęśliwsza z nimi na co dzień, niż z Tobą w najszczęśliwszych dniach naszego związku. A teraz muszę podsumować: czy tak naprawdę kochałam Cię, czy byłam tylko uzależniona od Twojej osoby?
|
|
|
|
Czasami musi pójść coś nie tak. Często to są sprawy, na których nam najbardziej zależy. Wtedy... wtedy po prostu pozostaje ból i żal po stracie. Po stracie. Jednak nie określamy się, czy po odejściu Dobrych Wiatrów zostaliśmy w lepszym czy gorszym stanie, nim one przyszły. Jesteśmy na tyle głupi, że zawsze z końca robimy tragedię. Jednak często koniec pozostaje szczęśliwszy niż dni przed początkiem. Koniec pozostawia miłe wspomnienia. Dobre. Coś, czym można się cieszyć, za co można dziękować, coś, co jest najzwyczajniej kolorowe w naszym szarym życiu. Cieszmy się końcami. Wcale nie są one takie destrukcyjne.
|
|
|
|
To nie jest ważne, jak bardzo boimy się bólu. Ważne jest, by potrafić stawić czoła temu, co nas rani, co nas boli, co nas usidla. Człowiek jest człowiekiem tylko dlatego, bo może wybierać wiele dróg, które mogą się okazać błędne i trafne. Człowiek jest człowiekiem tylko dlatego, bo może wybierać między sobą, a drugą osobą. Nie ważne, że to może boleć. Ważne, że to kiedyś przestanie boleć.
|
|
|
|
Im mniej człowiekowi zależy, tym mocniej się boi i boli go zaangażowanie drugiej osoby. W pewnym momencie pęka coś w środku i człowiek zaczyna uciekać. Zaczyna się bać, frustracje wychodzą na zewnątrz, zachowuje się irracjonalnie, wręcz idiotycznie.
|
|
|
|
Czasami trzeba tylko zaufać snom i dać się poprowadzić z zamkniętymi oczami przez to, co musi nastąpić. Często może wydawać się to niewłaściwe, nieodpowiednie, nieodpowiedzialne, jednak Sny nie są tylko niezdrowym i nierealnym sygnałem z naszej podświadomości. To co powierzchowne często ma swoje wnętrze, trzeba tylko to wszystko umiejętnie odkryć. Zaufać snom. Zaufać podświadomości.
|
|
|
|
Trzeba przeć do przodu, nie zważać na to, co zostało za nami, nie zważać na to, co może być złego przed nami. Ważne jest dobre tu i teraz, a jeśli jest ono złe - opuścić jak najszybciej i szukać jak najlepszej przyszłości. Nigdy jednak nie wolno stać w miejscu. Nigdy.
|
|
|
|
Człowiek zawsze chce coś powiedzieć. W każdej chwili. W każdej sprawie. Wbrew wszystkim. Czasami wbrew osobistej opinii. Jednak bardzo często brakuje mu słów. Brakuje myśli. Brakuje określenia. Wtedy zaczynamy się gubić. Tracić coś po drodze, gdy próbujemy wbrew oporowi wydobyć z siebie to "coś". Często nie odnajduje słów. Wypowiada je niewłaściwie. Prawie zawsze nie tak, jak powinny być wypowiedziane. Z czasem wchodzi to w nawyk. Brzydki i niestosowny nawyk. Później przychodzi samooszukiwanie się. W słowach nie odnajdujemy tego, co chcemy przekazać, zaczynamy wmawiać samemu sobie, że to, co powiedziane, jest prawdą. Niepotrzebnie słuchamy otoczenia. Niepotrzebnie wyłączamy Szósty Zmysł. Coś, co nas określa. Coś, co nas określa od wewnątrz. Nie od powierzchniowych słów, które bardzo często nie są zgodne z tym, co jest rzeczywiście wewnątrz nas, w głębi, ukryte i nieokreślone... Czemu nie słuchamy tego, co wewnątrz nas?
|
|
|
|
Tak naprawdę wszystkie te stany emocjonalne, jakie przechodzi człowiek do niczego nie prowadzą. Mówią, że uczucia są po to, aby działać, jednak zwierzęta nie mają ich tak rozwiniętych i dalej łączą się w stada, rozmnażają się, wychowują młode. Czy dalej można uważać, że uczucia są tak ważnym elementem ludzkiego życia?
|
|
|
|
Dodaj komentarz