 |
agathumm.moblo.pl
Chcąc uciec od przeszłości uciekamy w teraźniejszość. Uciekając w teraźniejszość staramy się zapomnieć o przeszłości jednak tak naprawdę jedynym momentem życia na który
|
|
 |
|
Chcąc uciec od przeszłości uciekamy w teraźniejszość. Uciekając w teraźniejszość staramy się zapomnieć o przeszłości, jednak tak naprawdę jedynym momentem życia, na którym się nie skupiamy, jest przyszłość. Ogłupieni żalem, chęcią zapomnienia tak naprawdę wrysowujemy coraz mocniej i mocniej to, czego chcemy się pozbyć. Jedynym skutkiem takiego działania jest unicestwienie swojej przyszłości, a koleją rzeczy - samego siebie. Czy dalej warto jest usiłować zapomnieć to, co było, niż pogodzić się z tym i tworzyć nową przyszłość?
|
|
|
|
Wstałam. Gorąca czekolada nie czekała, żadnego parującego kubka w zasięgu wzroku. Słońce zaś zza okna śmiało wgląda w mój pokój, a na telefonie jedna nieodebrana wiadomość zaniepokojonego człowieka. Odpowiedzieć? Nie odpowiedzieć? Być szczerą, a może nie być? Czasami człowiek, nim się zorientuje, popełnia błąd. Dopiero po pewnych słowach i czynach rozumie, że to, co w chwili obecnej się dzieje, nie jest tym, co powinno być. Gubi się, zaczyna sam siebie oszukiwać, łudzić się, że wszystko może się ułożyć, nawet wtedy, gdy sprawa wydaje się być litościwie beznadziejna.
|
|
|
|
Przez długi czas myślałam, że człowiek jest tym, czym sam siebie stworzył. Myślałam, że jeśli kogoś się naprawdę kocha, nigdy się tej osoby nie straci. Myślałam, że Przeznaczenie istnieje, jednak On mi pokazał, że jest inaczej.
Człowiek jest jedynie zlepkiem tego, co uczyniło z nas nasze otoczenie, doświadczenia z osobami, które kochaliśmy, z bolesnym uświadomieniem sobie, że Przeznaczenie nie istnieje.
Smutna prawda o istocie bycia, uczuć i przekonań.
|
|
|
|
Dodaj komentarz